آسانسورهای خاص - آسانسور شیب دار

آسانسور شیب دار :

آسانسورهای شیب دار سال های طولانی است که برای دسترسی به آپارتمان ها و ساختمان ها، هتل ها و در سواحل کنار تپه ها و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. انواع قدیمی آنها زیر مجموعه استانداردهای تراموا و قطارها اجرا شده و مورد استفاده قرار گرفتند. اما امروزه با وجود استفاده از قطعات آسانسور کماکان تحت کد های فوق اجرا می شوند. 

 

آسانسور شیب دار که دارای یک موتور الکتریکی است بر اساس آسانسور کششی با وزنه تعادل و یه به صورت کشش مثبت در طبقات تعریف شده کار می کند. این آسانسورها دارای کابین حمل بار است که توسط سیم بکسل یا زنجیر کشیده می شود و از طریق ریل های راهنما در مسیر شیب دار تحت زاویه 15 تا 75 درجه نسبت به خط قائم و بدون محدودیت طول مسیر حرکت میکند. آسانسورهای شیب دار جدید باید بر اساس استاندارد EN81-1 , EN81-22 نصب و اجرا گردند. 

 

در شکل زیر یک نمونه از این آسانسور را مشاهده می کنید. 

 

سرعت این آسانسورها معمولا تا 2/5 متر بر ثانیه است ولی در ححالت های خاص میتواند تا 4 متر بر ثانیه نیز افزایش یابد. در همه ی این سرعت ها عامل شتاب تند شونده و کند شونده به خصوص هنگام عمل کردن ترمز اضطراری باید به گونه ای باشد که ششتاب افقی وارده بر مسافر حداقل خطر سقوط احتمالی را داشته باشد. ظرفیت کابین معمولا در سرعا 1 متر بر ثانیه بین 4 تا 100 نفر را میتواند جابجا کند و ظرفیت های تا 40 نفر سرعت 4 متر بر ثانیه نیر می رسد. 

امروزه با به کارگیری سیستم کنترل دور و فن آوریهای الکترونیکی در تابلوهای برق امکان کنترل سرعت و نرمی حرکت و تغییرات شتاب و توقف مهیا است. در مسیر طولانی از آسانسور  شیب دار در کنار پله برقی نصب می گردد تا اشخاصی که نمیتوانند از پله برقی استفاده کنند و یا برای حمل ویلچرهای معلول از آنها بهره برداری گردد. معمولا در این مورد سرعت آنها کمتر از سرعت پله برقی است تا مسافرین احساس ناراحتی نکنند. 

 

بالابر پلکانی

انواع بالابر پلکانی 

بالابر پلکانی به 3 دسته تقسیم می شوند : 

 

1. بالابر پلکانی ویلچربر 

 

 

2. بالابر پلکانی صندلی دار 

 

3. بالابر پلکانی ایستاده بر 

 

طبق استاندارد EN81-40 بالابر پلکانی صرفا برای جابجایی افراد معلول و ناتوان جسمی و حرکتی در ساختمان مسکونی مورد استفاده قرار میگیرد و طبق استاندارد نصب و بهره برداری از آن در فضاهای عمومی مجاز نیست. 

 

بالابر پلکانی به موازات عرض پله ها و در حاشیه ی نرده کنار پلکان نصب می شود. 

مطابق استاندارد در صورت پایان پله ها و شروع پله های ثابت طبقات بالا باید بالابر پلکانی نیز به اتهای مسیر خود برسد و در صورت ادامه ی حرکت، معلول از بالابر پلکانی بعدی مجداا استفاده نماید و لذا ادامه ی حرکت افقی این بالابر در بین طبقات مجاز نیست. 

 

در محل ورود به بالابر پلکانی و خروج از آن فضای کافی حداقل 1/5 متر باید در ساختمان در نظر گرفته شود. بنابراین باید بالابر در محلی نصب شود که مانع عبور و مرور ساکنین ساختمان از طریق پلکان نشود. طبق استاندارد حداکثر سرعت بالابر پلکانی 0/15 متر بر ثانیه است و باید امکان کنترل سرعت توقف و شروع به حرکت آن توسط فرد کاربر نیز از روی آن وجود داشته باشد. 

 

1-1 . بالابر پلکانی ویلچربر : 

این نوع بالابر را در شکل زیر میبینید. این نوع بالابر در صورتی که در محل های عمومی نصب شوند به عرض 90 سانتی متر و به عمق 125 سانتی متر و در ساختمان های مسکونی شخصی عرض آن کاهش می یابد. در موقعیت نصب آن باید دقت کافی به عمل آید. حداقل مقدار ظرفیت آن 250 کیلوگرم در مربع است و حداکثر آن 350 کیلوگرم و در صورتی که ویلچر موتوری مورد استفاده قرار گیرد طبق استاندارد EN1284 حداقل 300 کیلوگرم برسد. 

1-2 . بالابر پلکانی صندلی دار : 

حداقل ظرفیت صندلی در این بالابر برای استفاده ی یک نفر از آن به صورت نشسته 115 کیلوگرم است. در شکل زیر نمونه ای از آن را مشاهده می کنید. این وسیله تنها برای استفاده در فضای شخصی مناسب است. 

البته بالابر پلکانی صندلی دار در فضاهای بیمارستانی ، خانه سالمندان و خانه های توان بخشی مورد استفاده قرار می گیرد. حداکثر سرعت آن 0/15 متر بر ثانیه و شامل ترمز ، کمربند ایمنی ، صندلی گردان ، دستگیره و کنترل کننده سرعت است. مقدار شیب ریل های هادی آن معمولا بین 22 تا 50 درجه و حداکثر طول مسیر حرکت آن 20 متر است. 

 

در شکل زیر نمونه ای از این بابابر پلکانی صندلی دار را مشاهده می کنید. 

1-3 : بالابر پلکانی ایستاده بر : 

سطح بالابر پلکانی ایستاده بر حداکثر برای مورد استفاده ی یک نفر در نظر گرفته می شود و ظرفیت آن از 115 کیلوگرم نباید کمتر باشد. ابعاد سطح آن محل ایستادن بر روی آن 32/5 سانتی نتر در 35 سانتی نتر است. در شکل زیر نمونه ای از آن را مشاهده میکنید. این بالابر صرفا مناسب فضای استفاده شخصی است. 

 

 

 

انواع بالابر و آسانسورهای خاص - سکوی بالا رونده اطاق دار

انواع بالابر و آسانسورهای خاص : 

1. سکوی بالارونده اطاق دار 

این سکوی بالا رونده دارای اطاقی است و در ساختمان های مسکونی تا 2 طبقه از این نوع استفاده می شود. حداکثر سرعت 0/15 متر بر ثانیه و ظرفیت آن نیز بین 150 تا 400 کیلوگرم است. ظرفیت تابع نوع بهره برداری معلول از آن است که به شکل های بالابر ایستاده بر ، نشسته روی صندلی یا با صندلی چرخ دار می باشد. 

 

 

همانگونه که در شکل می بینید در لبه کنار در بخش بالا و پایین کابین حسگرهایی تعبیه می شود که در صورت برخورد به مانع و جلوگیری از خطر تخریب و رسیدن به سطح تراز طبقه متوقف میشود. 

بالابرها و آسانسورهای خاص 2

بالابرها و آسانسورهای خاص : 

1. سکوی بالابرنده ( Lifting Plateform) 

سکوی بالا رونده عموما برای جایجایی صندلی چرخ دار در مسافت های کوتاه عمودی مورد

استفاده قرار میگیرد.

حداقل سطح این سکو در جدول طبق استاندارد EN81-41 نشان داده شده است. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

اندازه های ارائه شده در جدول ممکن است برای بعضی از صندلی های چرخ دار از جمله صندلی چرخ دار موتوری  کافی نباشد که نیاز است در طراحی سطح کف بالابر با ابعاد صندلی چرخ مورد استفاده هماهنگی شود. طبق مقررات حداکثر سطح کف 2 متر مربع است. درب ورودی و خروجی می تواند به دو عدد نیز برسد و این درب ها روبه رو یا در مجاور هم باشند.

 

 

عرض درب ورودی و خروجی حداقل 80 سانتی متر است که میتواند به 90 سانتی متر نیز افزایش یابد. ظرفیت بالا تا حداقل 250 کیلوگرم باید پیش بینی شود. در مکانهایی که از ویلچر موتوری استفاده میشود طبق استاندارد این مقدار به 360 کیلوگرم نیز برسد. این مقدار بر اساس حداقل بار 250 کیلوگرم بر هر متر مربع حاصل شده است. 

 

در محل هایی که فاصله حرکت عمودی بیش از 2 متر است بتید سکوی بالابر در درون اطاقک قرار گیرد و به اصطلاح حصارکشی شود. سکوی معلول بر میتواند در هوای زیاد بدون هیچ گونه دیوار پیرامونی در خارج یا داخل ساختمان نصب شود. در صورتی که در خارج ساختمان نصب شود باید حداقل یک سقف بالای این حصار اجرا گردد. در صورتی که در معرض جزیان باد قرار گیرد ممکن است اطراف آن بسته شود. درب ورودی ممکن است به صورت نیمه اتوماتیک یا به طور دستی کار کند و یا درب طبقه و کابین کاملا اتوماتیک باشند.

 

 

 

بالابرها و آسانسورهای خاص : 

1. بالابرهای معلولین 

امروزه استفاده از آسانسور برای عموم مردم مخصوصا معلولین در ساختمان امری بدیهی و اجتناب ناپذیر است. آسانسورها و بالابرهای مختلفی برای حرکت عمودی در داخل طبقات و حمل صندلی چرخ دار طراحی شده و در دسترس هستند. این بالابرها با توجه به استانداردهای خاص به منظور کمک به افرادی است که به کمک صندلی چرخ دار یا با پا قادر به بالا رفتن از پله نیستند. انواع بالابرها برای استفاده از افراد معلول به منظور بالا رفتن طراحی شده اند. 

 

 

 

از موارد مشترک در بالابرهای معلولین، محدودیت ارتفاع و سرعت آنهاست که مانع از استفاده در ساختمان های بیش از 2و3 طبقه می شود. علیرغم موارد مذکور طول مسیر حرکت عمودی در این بالابرها هیچ گونه محدودیتی ندارد لیکن بکاربگیری از آنها در مسافت های زیا د امکان خستگی در معلولین را به وجود می آورد. 

 

طبق مقررات EN81-41 حداکثر سرعت مجاز این بالابرها 0/15 متر بر ثانیه است که زمان مسافرت آن در یک مسیر به طول 9 متر 60 ثانیه خواهد گردید. در صورتی که مدت زمان مسافرت بیش از 60 ثانیه شود از دیگر وسایل جایجایی از جمله آسانسور استفاده گردد.