⭐️ اسلام عبدی پور ⭐️

شرکت آسانسوری | ▪︎ مدیر عامل شرکت آسانبر کُرد صنعت ▪︎

⭐️ اسلام عبدی پور ⭐️

شرکت آسانسوری | ▪︎ مدیر عامل شرکت آسانبر کُرد صنعت ▪︎

⭐️ اسلام عبدی پور ⭐️

اسلام عبدی پور
• مدیر عامل شرکت آسانبر کُرد صنعت
• دارای پروانه کسب خدمات فنی نصب، سرویس و نگهداری آسانسور از اتحادیه آسانسور البرز
• دارای مدرک کمک‌ نصاب ، سرویس و نگهداری، طراحی آسانسور از سازمان فنی و حرفه ای کشور
• دارای گواهینامه های ایزو ۹۰۰۱ ، ۱۴۰۰۱
• مالک برند " کُرد " صنعت
• دارای لوح تقدیر از اجلاس های سراسری تهران
______________

☎️ ۰۲۱-۴۴۶۵۲۶۵۴ ، ۰۲۶۳۴۹۱۳۲۴۳ | 📱 ۰۹۱۲۰۲۷۶۲۳۷
تهران و کرج

۴۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «اسلام عبدی پور» ثبت شده است

اورلود :

با توجه به اهمیت وزن در سیستمی مانند آسانسور ، همواره لازم است تا تابلوی کنترل از وزن کابین اطلاع کافی داشته باشد، این کار به کمک حسگر وزن امکان پذیر می شود. حسگر وزن مقاومت الکتریکی تابع فشاری است که در یک پل وتستون قرار گرفته از تغییر سطح ولتاژ آن به مقدار تغییر وزن در کابین پی برده می شود. در ضمن معمولا نمایشگرهایی نیز در داخل کابین برای نمایش وضعیت وزن کابین به مسافران نصب میگردد. 

در روشی ساده تر به جای استفاده از حسگر وزن از یک میکروسوئیچ ساد هبا پیچ تنظیم استفاده می شود. این روش به دلیل ماهیت میکروسوئیچ به شکل off/on عمل کرده دارای کارایی کمتری می باشد. 

 

محل نصب اورلود : 

- حسگر وزن را در مکان های مختلفی از آسانسور میتوان نصب نمود، یکی از متداول ترین مکان ها روی سیم بکسل های کابین می باشد. با افزایش وزن کابین سیم بکسل ها کشیده تر  شده فشار  بیشتری به پیچ تنظیم می آورد این مسئله موجب می شود دستگاه نیروی حاصله را اندازه گیری نموده ، وزن کابین محاسبه گردد. 

 

- روش دیگر نصب حسگرها در زیر کابین می باشد. به این ترتیب که معمولا چهار عدد حسگر در چهار نقطه کفکابین از زیر نصب شده، سیم های ان در ترمینال های مربوطه متصل می شود. در این روش در اثر برخورد کابین به ضربه گیر کف چاه ، امکان صدمه رسیدن به آن وجود دارد. 

 

 

- روش دیگر نصب بر روی یوک کابین است. به این ترتیب که روی یوک بالا کابین یک سوراخ ایجاد شده پس از ایجاد دنده داخل ان حسگر به داخل ان پیچیده می شود، با سوار شدن نفرات به داخل کابین یوک به میزان کمی تابیده شده همین تابیدگی کم ، موجب تغییر در حسگر شده وزن تشخیص داده میشود. 

 

- روش دیگر نصب زیر پایه موتور اصلی در موتورخانه است. در این روش نیز حسگر وزن زیر یکی از پایه های شاسی موتور اصلی در موتورخانه قرار می گیرد، با افزایش وزن کابین این حسگر تحت فشار قرار گرفته میزان افزایش وزن را تعیین می کند.

 

نحوه ی عملکرد سیستم اندازه گیری وزن و نحوه تصمیم گیری تابلوی کنترل به کمک یه مثال نشان داده است. با فرض آن که کابین 4 نفره است ، در صورت سوار شدن دو نفر که کمتر از ظرفیت کابین است، رو صفحه داخل کابین ok نشان داده شده ، آسانسور بدون هیچ مشکلی به کار خود ادامه می دهد.  حال فرض کنیم در طبقه ای 2 نفر دیگر هم سوار کابین میشوند. با توجه به این که ظرفیت کابین تکمیل شده است لامپ FULL LOAD روشن میشود در این شرایط دیگر به شستی های طبقات سرویس نداده ، فقط به شستی های داخل کابین سرویس می دهد. 

حال فرض کنید در طبقه ی بعدی یک نفر دیگر به داخل کابین اضافه می شود، به دلیل آن که وزن کابین از حد تعیین شده فراتر می رود رله خروجی حسگر وزن عمل کرده تابلوی کترل از حرکت کابین جلوگیری می کند. 

البته یاد آوری این نمکه لازم است که وزن مسافران هرگز با هم یکسان نبوده برای انجام تنظیمات با پتانسیومترهای موجود بر روی دستگاه به طور عمومی و با سوار کردن افراد مختلف این تنظیمات انجام میشود. طبق استاندارد وزن هر مسافر برابر 75 کیلوگرم در نظر گرفته می شود به طوری که یک کابین 4 نفره باید بر اساس 300 کیلوگرم تنظیم شود. 

تعریف و عملکرد : 

در یک آسانسور به طور معمول در هر طبقه یک درب وجود دارد که برای سوار یا پیاده شدن مسافر و یا جابجایی بار در نظر گرفته شده است. برای جلوگیری از باز شدن درب طبقه هنگامی که کابین در سر طبقه مورد نظر نیست ، لازم است درب آن طبقه قفل شود. برای این منظور در هر طبقه داخل چارچوب درب نوعی قفل مخصوص تعبیه شده است. این قفل دارای یک بازوی متحرک به نام دسته قفل می باشد، یک کمان فلزی متصل به یک مگنت الکتریکی هم در همان سمت قفل قرار دارد که در کابین نصب شده است. 

 

 

 

 

 

 

با تحریک (برق دار شدن) این مگنت ، کمان فلزی را به سمت خود جذب کرده، در نتیجه با حرکت کابین این کمان هیچ دسته قفلی تماس پیدا نکرده با فاصله کمی از کنار انها عبور می کند. این وسیله به نام مگنت درب باز کن شناخته می شود. اما با توقف کابین در سر یک طبقه چون برق مگنت فوق هم قطه می شود فنرهای موجود کمان را به سمت بیرون هدایت می کنند و باعث می شوند که به دسته قفل فشار آورده زبانه قفل به عقب رفته مسافرین بتوانند به راحتی درب آن طبقه را باز کنند. 

 

برای مطمئن شدن از این که درب همه طبقات بسته شده  است و همچنین قفل همه طبقات نیز افتاده است (بسته شده است) ، یک کنتاکت باز روی هر درب به نام کنتاکت دو شاخ درب بیرون و یک کنتاکت داخل قفل به نام کنتاکت قفل وجود دارد. 

 

لازم به تذکر است که مگنت درب بازکن به دلیل وجود قفل فقط در درب های لولایی و نیمه اتوماتیک کاربرد دارد.  در سیستم های جدید سردرب کابین ، وظیفه مگنت درب بازکن به کمان فلزی مستقلی واگذار شده است که با نیروی موتور سردرب به عقب و جلو میرود. 

روش نصب تراول کابل چگونه است؟

از آن جایی که تراول کابل وظیفه ارتباط بین تابلوی کنترل و تجهیزات الکتریکی کابین را دارد، در نتیجه باید هم از نظر مکانیکی هم از نظر الکتریکی دارای اتصالات خوب و محکم باشد. برای اتصالات مکانیکی، تجهیزاتی طراحی و ساخته سده است. 

 

 

 استفاده از ترمینال کمرچاهی برای مصرف کمتر تراول کابل

 

سیم کشی داخل چاه باید از مسیرهای مشخص وارد موتورخانه شوند.

 

 

طول تراول کابل متانسب با طول حرکت کابین در چاه، در نظر گرفته میسود ف به عبارت دیگر در صورت توقف کابین در پایین طبقه تراول کابل در زیر کابین طبق استاندارد تا فاصله 30 سانتی متری کف چاهک قرار بگیرد.

 

 

 

 

در صورت رعایت نکات زیر این اطمینان حاصل می شود که تراول کابل در بهترین شراط نگهداری شده و مورد استفاده قرار گرفته است، در نتیجه طبق انتظار عمر آن طولانی تر خواهد شد. 

 

 

1. انبارش و حمل و نقل : 

پس از حمل تراول کابل از انبار به محل پروژه حتما وارسی گردد تا از سلامت و عدم خوردگی آن اطمینان حاصل شود . تراول کابل باید در جایی قرار بگیرد که در اثر فعالیت های دیگر ساختمانی آسیب نبیند. 

 

2. آماده سازی نصب : 

هنگام برش پوشش تراول کابل دقت کنید که آسیبی به خود سیم ها نرسد. برای برداشتن پوشش تراول کابل ابزار آلات مناسبی طراحی شده است در صورت امکان از آنها استفاده نمایید. 

 

3. قراردادن تراول کابل در چاه : 

هنگامی که کابل داخل چاه قرار گیرد، به دلیل اینکه مدت طولانی در حالت حلقه بوده است کاملا باز نشده به صورت مارپیچ آویزان می شود، برای همین لازم است که مدتی پس از آویزان شدن در همان حالت باقی بماند تا تاب آن باز شود. 

 

4. نصب در چاه : 

آویزان نمودن اولیه کابل در چاه موجب میشود تا تنش های ناشی از آن باز کردن کابل از بین برود و این کار توسط آویزان شدن داخل چاه و آزاد ماندن انتهای آن انجام می پذیرد. توجه شود هرگز نباید کابل با دیوار چاه در تماس باشد. 

پیشنهاد می شود کابل دست کم به مدت 24 ساعت آویزان بماند. برای آویزان شدن مستقیم کابل ، انتهای آن حداقل با کف چاهک دست کم 30 سانتی متر فاصله داشه باشد. 

 

 

- نکات مفید هنگام نصب تراول کابل 

1. در مواقعی که به دلیل توقف زیاد کابین در طبقاتی مشخص تراول کابل در محل خمیدگی شکسته شده موجب اختلال در کار آسانسور می شود، برای برطرف نمودن این مشکل میتوان سیم شکسته را تعویض نمود. 

 

2. بهتر است هنگام انتخاب تراول کابل برای یک پروژه معین کابلی با تعداد سیم های بیشتر در نظر گرفته شود. 

 

3. حتما به فاصله لازم بین سیم های با ولتاژ بالا وسیم اطلاعات و سگنال توجه شود. 

 

 

 

سیستم سریال کابین 

 

در ساختمان های بلند، سیم های تراول کابل متناسب اتعداد طبقه افزایش یافته ، هزینه اولیه و خدمات بعدی قابل توجهی را تحمیل می نماید.

 

 

 

 

برای برطرف نمودن این مشکل از سیستمی موسوم به کاهش سیم ( سیستم سریال کابین ) استفاده می شود.

 

 

 

در این حالت با استفاده ار فناوری سریال ، اطلاعات کابین مانند نمراتور ، شستی احضار و ... توسط تعداد کمی سیم منتقل می شود. در این انتقال صحت ارسال پیام بسیار اهمیت دارد.

 

 

 

نکته مهم آن که مدار سری استپ هرگز داخل سیستم کاهش سیم نشده همواره به طور مستقل اجرا می شود. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تعریف تراول کابل 

برای ارتباط بین کابین که متحرک است و تابلوی فرمان که ثابت است از کابل ویژه ای به نام تراول کابل استفاده می شود . این کابل معمولا دارای تعدادی سیم مسی افشان 0/75 یا 1/5 میلیمتر مربع با انعطاف پذیری مناسب است، که در یک غلاف پی وی سی با مقطع مسطح (flat) یا دایره (round) قرار گرفته اند. بر روی هر رشته سیم ، برای تشخیص آسان تر در فواصل معینی شماره آن درج شده است.

 

 

 

این کابل به طور عادی در زیر کابین آویزان شده، با حرکت کابین به حرکت در می آید. به دلیل این که کابل بدون هیچ پوشش اضافه ای در چاه قرا دارد، امکان آسیب دیدن آن در مواقع آتش سوزی وجود خواهد داشت، برای همین پوشش آن مقاومت زیادی در برابر شعله و حرارت دارد.

 

 

برخی از انواع آن نه تنها آتش نمیگیرد بلکه پوشش آن از موادی تشکیل شده است که آتش اطراف خود را نیز خاموش می کند. در ضمن این پوشش هنگام مجاورت با آتش برای کاهش صدمات احتمالی به مسافرین داخل کابین دود بسیار کمی هم از خود متصاعد می کند. 

 

 

 

 

ساختمان داخلی تراول کابل 

تراول کابل در انواع 12 رشته ، 18 رشته ، 24 رشته و بالاتر تولید می شود که رنگ همه سیم های آن مشابه یکدیگر بوده ، به جز سیم اتصال ارث که سبز و زرد می باشد، معمولا همگی سیاه یا طوسی رنگ هستند. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

انواع مختلف تراول کابل 

اما در برخی کابردهای ویژه ، انواع دیگری از این کابل نیز مورد استفاده قرار میگیرد. به طور مثال برای کاهش اثر نویز در برخی کاربردها ، مانند عبور سیگنال تصویر مربوط به دوربین مدار بسته داخل کابین و سیگنال صوت مربوط به بلندگوی نمراتور گویا ، یک یا چند رشته سیم محافظ دار (شیلددار) و کواکسیکال در آن قرار داده می شود. 

در برخی از انواع تراول کابل ، یک یا دو و یا تعداد بیشتر سیم بکسل وجود دارد که تراول کابل توسط آن آویزان می شود تا در طول های زیاد وزن خود کابل، موجب پارگی سیم های داخل نگردد. 

در برخی از کاربردها ، برای اتقال داده (مانند سیستم کاهش سیم کابین) به سیم زوج به تابیده (Twisted pair) می باشد، تا نویزپذیری به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش یابد. 

 

تراول کابل، به دلیل حرکت مداوم  باید دارای انعطاف پذیری زیادی چه در ناحیه پوشش و چه در ناحیه سیم های مسی باشد. از این رو در کارخانجات سازنده آزمون های متعددی را پشت سر می گذارد. 

در  سرعت های کمتر از 3/5 متر بر ثانیه از انواع تخت و برای کاهش ارتعاش و تاب خوردن در سرعت های بیشتر از 3/5 متر بر ثانیه از کابل های گرد استفاده می شود. 

تراول کابل گرد یا دایره ای 

تراول کابل تخت

تعریف 

برای اتصال تجهیزات الکتریکی روی کابین به تابلوی فرمان و تجهیزات الکتریکی دیگر ، از یک جعبه معمولا فلزی که داخل آن ترمینال های مربوطه قرار گرفته اند ، استفاده میشود. به منظور صرفه جویی در  فضای روی کابین ، بر روی بدنه این جعبه تعدادی کلید یرای کنترل در هنگام قرار گرفتن تابلو در حالت رویزیون نیز نصب می شود. 

 

در برخی موارد، به دلیل الزامات معماری ساختمان، کابین آسانسور دارای بیش از یک درب می باشد. در این صورت معمولا درب ها هر کدام به طور جداگانه در طبقه ای باز شده، در مواردی نیز امکان دارد هر  دو درب کابین به طور همزمان در یک طبقه باز شوند. در صورتی که دو درب در مقابل یکدیگر قرار داشته باشند به آن کابین با درب تونلی و در صورتی که دو درب در کنار هم باشند به آن دو درب L گویند.

 

در برخی از موارد درب هایی موسوم به درب های گیوتینی در مورد استفاده قرار می گیرد. حرکت لته های درب در این نوع ، به صورت عمودی بوده ، فضای اشغال شده در  بالا و پایین کابین خواهد بود. 

 کاربرد درب گیوتینی بیشتر در غذابرها و کابین های بابر بوده ، تمام مسائل ایمنی الکتریکی در مورد آن ها رعایت می گردد. در شکا زیر یک نمونه درب گیوتنی دیده می شود.

 

کانال فیلو شرکت آسانسور آسانبر کُرد صنعت 

 

کانال واتساپ شرکت آسانسور آسانبر کُرد صنعت

 

 

 

نامگذاری این درب به دلیل شباهت زیاد آن به درب اتوبوس های مسافربری می باشد. نحوه عملکرد این نوع درب بادرب های دیگر به طور کلی متفاوت است. در دربهای تلسکوپی و سانترال ، لته های درب ( چه درب کابین و چه درب طبقه در دربهای تمام اتوماتیک ) در فضای بیرون کابین به طور کشویی در کنار هم قرار می گیرند.

اما در درب های اتوبوسی ، درب کابین به طور تاشو به داخل کابین آمده ، فضایی از آن را اشغال می کند. در ضمن یادآروی می شود که در این صورت درب طبقه از نوع لولایی خواهد بود. 

 

اما مزیت درب اتوبوسی چیست؟

مهمترین مزیت این نوع درب ،  قابل نصب بودن آن در پروژه هایی است که در چاه فضای کافی برای درب کابین در نظر گرفته نشده است. در نتیجه فقط با نصب این نوع درب، امنیت کافی برای مسافرین تامین خواهد شد. 

 

نمایشگر جهت 

در همه طبقات و کابین ، برای نمایش جهت حرکت از دو عدد لامپ یا دیود نوری استفاده می شود. این لامپ ها در شستی احضار نصب شده، فرمان خود را مستقیما از تابلوی کنترل دریافت می کنند. 

در ماتریس های نقطه ای ، با تولید علامت پیکان به سمت بالا وپایین و حرمت دادن آن در دو جهت ، حرکت کابین و جهت آن نمایش داده شده، حس حرکت به بیننده القا می شود. لامپ های جهت معمولا توسط کنتاکتورهای جهت یا رله های خاصی که برای همین منظور در تابلوی کنترل قرار گرفته اند تحریک می شوند. در برخی از تابلوهای کنترل لامپ های جهت پس از جذب شدن کنتاکتورها روشن می شود، در این روش روشن شدن کنتاکتور بیانگر حرکت کابین بوده ، اما عیب آن این است که پیش از به حرکت آمدن کابین ماسافر از جهت آن مطلع نخواهد شد. در روش دیگر لامپ های جهت با رله های خاصی پیش از به حرکت در آمدن کابین روشن می شود، اما عیب آن این است که مسافران در طبقات دیگر در حرکت یا عدم حرکت کابین دچار تردید می شوند.