نمایشگر جهت 

در همه طبقات و کابین ، برای نمایش جهت حرکت از دو عدد لامپ یا دیود نوری استفاده می شود. این لامپ ها در شستی احضار نصب شده، فرمان خود را مستقیما از تابلوی کنترل دریافت می کنند. 

در ماتریس های نقطه ای ، با تولید علامت پیکان به سمت بالا وپایین و حرمت دادن آن در دو جهت ، حرکت کابین و جهت آن نمایش داده شده، حس حرکت به بیننده القا می شود. لامپ های جهت معمولا توسط کنتاکتورهای جهت یا رله های خاصی که برای همین منظور در تابلوی کنترل قرار گرفته اند تحریک می شوند. در برخی از تابلوهای کنترل لامپ های جهت پس از جذب شدن کنتاکتورها روشن می شود، در این روش روشن شدن کنتاکتور بیانگر حرکت کابین بوده ، اما عیب آن این است که پیش از به حرکت آمدن کابین ماسافر از جهت آن مطلع نخواهد شد. در روش دیگر لامپ های جهت با رله های خاصی پیش از به حرکت در آمدن کابین روشن می شود، اما عیب آن این است که مسافران در طبقات دیگر در حرکت یا عدم حرکت کابین دچار تردید می شوند. 

نمایشگر LCD : 

در آسانسورهای جدید برای نمایش مکان کابین، نوع کاربری طبقه و اطلاعات مفید دیگر ، از نمایشگرهای LCD استفاده می شود.

کیفیت بالای تصاویر گرافیکی ، قابلیت ایجاد تصاویر متحرک و ... از ویژگی های بارز اینگونه نمایشگرها می باشد.

از ویژگی های مهم دیگر ان ها قابلیت نمایش طرح های گرافیکی سفارشی است، بدین ترتیب که میتوان لوگو شرکت یا نهاد و سازمان را بر روی صفحه LCD طراحی کرد و نمایش داد. ورودی این گونه نمایشگرها در برخی موارد کد باینری یا گری می باشد. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نمراتور ماتریس نقطه ای

 

در این روش از تعدادی LED در یک ماتریس نقطه ای قرار گرفته است، استفاده می شود.

این ماتریس ها در ابعاد مختلف ساخته می شوند، اما متداولترین آن ها 7*5 می باشد. 

 

 

برای نمایش علائم بر روی ماتریس های نقطه ای نیاز به مدارات واسط پیچیده ای داریم که توسط کارخانه های سازنده صفحه شستی به همراه ماتریس ها ارائه می شوند. نکنه مهم در این رابطه هماهنگی بین این مدارات راه انداز و تابلوی فرمان اصلی آسانسور می باشد. 

 

 

نمراتور و لامپ جهت

در یک آسانسور لامز است که مسافرین داخل کابین و افرادی که در طبقات به انتظار ایستاده اند، هر لحظه از مکان کابین مطلع شوند. این موضوع همواره یکی از دغدغه های طراحان سیستم های کنترل بوده است و از انجا که تشخیص و نمایش مکان کابین در چاه به نوعی به هم وابسته هستند، با تغییر روش نمایش هم دچار دگرگونی می شود. 

 

1. نمایشگر لامپی : 

در این روش برای نمایش مکان کابین ، به ازای هر طبقه یک لامپ وجود دارد که در روی قاب خارجی و داخل آن ، نام یک مکان طبقه حک شده است. به طور مثال 1.2.GF با حرکت کابین در امتداد مسیر چاه، لامپها یکی پس از دیگری روشن و خاموش شده ، مکان کابین به استحضار بیننده می رسد. البته در موارد نیز یک لامپ در کنار یا اطراف شستی احضار داخل کابین به عنوان نمایشگر مکان کابین استفاده می شود. 

 

 

این روش معایب زیادی دارد : 

1. بالا بودن جریان مصرفی لامپ ها ، به طوری که برای روشن نمودن انها نیاز به کنتاکت رله می باشد. 

 

2. انعطاف پذیری بسیار کم در تغییرات علائم قابل نمایش برای تغییر در علائم نیاز به ایجاد تغییر کل ساختار نمایشگر است. 

 

3. محدودیت استفاده در تعداد طبقات بالا. برای نمایش طبقات در آسانسورهای بلند مرتبه مانند 50 طبقه ، مشکلات زیادی پیش می آید. 

 

4. محدودیت نصب در همه طبقات بنا به دلایل 1 و 3 ، امکان نصب این گونه نمراتورها در همه طبقات وجود ندارد. 

 

5. عمر محدود 

 

سیم کشی نمراتورهای لامپی - به تعدد سیم کشی ها پیچیدگی آن دقت کنید.

یک نمونه سلکتور نمراتور لامپی تابلوهای رله ای قدیمی 

 

ایجاد شماره طبقه به صورت فلزی و روشن شدن لامپ در کنار آن 

 

 

2. نمراتورهای ساعتی :

در این نوع نمراتور، از یک صفحه نیم داره ، یک عقربه و تعدادی عدد و حرف تشکیل شده است. منایش شماره طبقه مانند ساعت توسط عقربه مربوطه انجام میشود. حرکت کابین موجب حرکت سیم بکسل و یا زنجیر نازکی شده، در نهایت چرخ دنده های ظریفی را به چرخش در می آورد که موجب حرکت عقربه میگردد. 

 

این روش هم دارای مشکلات زیر است : 

 

1. انعطاف پذیری بسیار کم در تغییرات علائم قابل نمایش  ، برای تغییر در علائم نیاز به ایجاد تغییر در کل ساختار نمایشگر است. 

 

2. محدودیت استفاده در تعداد  طبقات بالا . برای نمایش طبقات در آسانسورهای بلند مانند 50 مشکلات زیادی پیش می آید. 

 

3. محدودیت نصب در همه طبقات . بنا به دلایل 1 و 3 امکان نصب این گونه نمراتورها در همه طبقات وجود ندارد. 

 

4. عمر محدود 

 

5. نیاز به روشنایی محل 

 

شستی احضار - کاهش سیم طبقه

کاهش سیم طبقه :

همانطور که پیش تر اشاره شد به طور معمول از هر شسای طبقه تا تابلوی کنترل سیم کشی جداگانه ای انجام می پذیرد. تعداد این سیم ها قابل محاسبه است و به طور مثال تا n طبقه از جدول زیر به دست می آید : 

 

محاسبه تعداد سیم های طبقات

ردیف	نام	نام ترمینال تابلو	تعداد
1	مشترک نمراتور	+24	1
2	نمراتور	a,b,c,d,e,f,g,h	A
3	مشترک شستی	G22	1
4	برگشت شستی	Hn	n
		جمع	n + 10

 

 

این سیم کشی های متعدد که با افزایش تعداد طبقات ساختمان ( آسانسور ) به تعداد آن افزوده می شود ، موجب تراکم سیم کشی و دشواری خدمات در آینده میگردد. 

 

اما با به کار بردن سیستم کاهش سیم طبقه، تعداد سیم های ارتباطی برای همه شستی ها تا تابلوی کنترل به 4 عدد کاهش می یابد. به عبارت دیگر فقط 4 عدد  سیم، هم شستی ها به تابلوی کنترل متصل می شوند، هم سیگنال های دیگر مانند نمراتور درجه حرارت ، افت ولتاژ و ... به ترمینال های مربوطه در تابلو ارتباط می یابند.  این امر به کمک فناوری ارتباط سریال میسر می شود. 

 

سیستم احضار از راه دور :

در ساختمان هایی که افراد معلول جسمی رفت و آمد میکنند، این مشکل وجود دارد که پس از حضور آن ها مقابل درب آسانسور و فشار دادن شستی احضار ، کابین با تاخیر به دلیل عملکرد عادی آسانسور به آن طبقه می رسد و این مسئله موجب نارضایتی افراد معلول میگردد. برای حل این مشکل میتوان از یک شستی احضار از راه دور ، به طور مثال تا برد 30 سانتی متر استفاده نمود. 

 

بدین ترتیب فرد ممعلول پیش از رسیدن به درب آسانسور با فشار دادن شستی احضار از راه دور که در اختیار دارد کابین را احضار کرده، زمان توقف او در مقابل آسانسور به حداقل می رسد. 

با نگرشی به عملکرد شستی احضار از راه دور میتوان این سیستم را برای کاربردهای دیگر نیز تعمیم داد. به طور مثال در ساختمان هایی که توسط آسانسور، میزهای آزمایشگاهی، اسباب و اثاثیه مسافران و ... جابجا می شود، میاولن از یک سیستم احضار از راه دور به همراه شستی های DC , DO استفاده نمود. 

 

 

شستی احضار 

در هر  طبقه علاوه بر یک نمایشگر مکان کابین (نمراتور) یک شستی فشاری با کنتاکت باز (NO) برای احضار کابین به آن طبقه  در نظر گرفته شده است. ترمیال مشترک این شستی ها در همه طبقات به هم وصل شده سیم برگشت هر طبقه نیز با عبور از داکت هایی که در چاه برای همین منظور نصب شده اند. به ترمینال مربوطه با همان نام (C1,C2...H1,H2...) در تالوی کنترل نتصل می شود. به طور مثال سیم برگشتی از شستی طبقه 5 کابین، به ترمینال C5 تابلوی کنترل و سیم برگشتی از شستی طبقه 3 به ترمینال H3 متصل میگردد. 

 

 

طبق استاندارد فاصله نصب شستی های احضار از کف طبقه بین 90 تا 110 سانتی متر و در کابین بین 90 تا 140 سانتی نتر می باشد. 

 

انواع شستی احضار :

شستی ها معمولا از نوع کنتاکی و فشاری هستند، اما در برخی از موارد از انواع لمسی یا سایه ای هم استفاده می شود. در مدل سایه با نزدیک شدن انگشت به قسمتی از صفحه شستی دستر لازم صادر می شود. دو عدد لامپ یا LED به زنگ سبز و قرمز نیز در شستی وجود دارد که جهت حرکت کابین را نمایش می دهدو فرمان این لامپ های جهت از تابلوی کنترل صادر می شود. 

 

یکی از مشکلات آسانسورهای مرتفع، تعداد زیاد شستی های احضار آن در داخل کابین می باشد به طوری که اولا تعداد سیم های تراول کابل را افزایش داده که خود موجب افزایش قیمت ، وزن و دشواری در خدمات بعدی می شود. دوما بر روی تزئینات داخلی کابین نیز تاثیر منفی میگذارد. 

برای رفع مشکل نخست، میتوان از سیستم های کاهش سیم کابین استفاده نمود. برای برطرف نمودن مشکل دوم نیز می توان از صفحه کلید ماتریسی( تلفنی) و یا کارت های بدون تماس استفاده نمود.

 

در برخی از موارد نیز برای رفاه حال افراد نابینا یا کم بینا از علائم ویژه بر روی شستی های احضار استفاده میشود. در ضمن برای آن که فرد متوجه پذیرفتن شستی مربوطه یشود یک آلارم صوتی کوتاه پخش شده یا در  شستی یک لرزش کوچک به وجود می آید.