آیا علت این جمله " هنگام آتش سوزی از آسانسور استفاده نکنید" را می دانید؟ 

در اکثر استانداردهای معتبر ، این جمله که " هنگام آتش سوزی از آسانسور استفاده نکنید " دیده می شود

 دلیل آن این است که در هنگام آتش سوزی ، چاه آسانسور مانند دوکش عمل کرده ، میتواند تجمع دود در آن برای مسافران خطرناک باشد. دلیل دیگر آن که در اثر آتش سوزی، شستی های احضار  طبقه آتش گرفته ، می سوزد و امکان اتصالی کنتاکت داخل ان وجود دارد ، در نتیجه کابین پر مسافر به سمت آن طبقه حرکت کرده همگی آسیب ببینند.

 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

حسگر دود آسانسور

حسگر دود آسانسور

کاربرد حسگر دود در آسانسورها در ساختمان یا چاه آسانسور برای هشدار در برابر آتش سوزی می باشد.

نحوه کار برخی از حسگرهای دود بدین ترتیب است که پیش از آن که شعله به طور کامل به وجوئ می آید، ذرات ریز دود ( که غیز قابل دیدن هستند ) از جسم در آستانه سوختن متصاعد می گردد، در حفره آشکار ساز مقدار بسیار کمی ماده رادیو اکتیو وجود دارد ( خیلی کمتر از آنکه زیان آور باشد) این ماده ، جریان ضعیفی در حفره ایجاد می کند. ذرات دود با ورود به حفره جریان را قطع کرده موجب فعال شدن حسگر می شود، بدین ترتیب رله خروجی ان به کار افتاده، قسمت های بعدی مانند آژیر به کار می افتند. 

 

 

در انواع دیگر ورود ذرات دود به داخل محفظه حسگر ، موجب انحراف بسیار اندک شعله های نوری داخل محفظه شده گیرنده های بسیار حساسی در سمت دیگر آن ها را دریافت کرده رله خروجی آن عمل می کند. 

حسگرهای دود در قسمت های مختلف یک سیستم آسانسور قرار می گیرند تا بتوانند به طور کامل بروز یک آتش سوزی را تشخیص دهند. هنگام وقوع آتش سوزی در ساختمان های مجهز به سیستم تشخیص آتش سوزی ، کابین ها  به طور خودکار به طبقه همکف اعزام می شوند

اما اگر آتش سوزی در  طبقه ی همکف اتفاق افتاده باشد چه؟ 

در این صورت باید کابین ها به طبقه دیگری منتقل شوند. با کمک حسگرهای دود مدیریت برای سیستم کنترل در این شزایط آسان تر  می گردد. نکته مهم در مورد حسگرهای دود محل نصب انها می باشد تا در صورت بروز آتش سوزی در کمترین زمان ممکن دود حاصل از آن را حس کنند. 

 

در برخی از ساختمان ها ، دریچه هایی نصب شده در قسمت بالایی چاه آسانسور، خطر خفگی مسافران داخل کابین و دیگر افراد را به حداقل می رسانند. این سیستم ها با اتکا به عملکرد صحیح حسگرهای دود محل دقیق بروز آتش سوزی را تشخیص داده ، دریچه های آسانسور متناسب با آن را با میککند. در همین هنگام حرکت کابین به سمت  طبقاتی که از خطر اتش سوزی دور هستند نیز می تواند بسیار کارامد باشد. 

 

نکته 1 : سیستم اعلام حریق و حسگرهای آن ف مربوط به ساختمان بوده ، خروجی ان ها به تابلو فرمان وصل می شود. 

 

نکته 2 : عملکرد کلید Fire دارای دو فاز کاری است:

 -  در فاز 1 ، آسانسورها از حالت سرویس دهی عادی خارج شده ، در هیچ طبقه ای توقف نکرده ، درب کابین را باز نمیکنند و به سمت آتشنشانی (Fire Floor) به حرکت در می آیند. 

 

- در فاز 2 ، که توسط مامورین آتش نشانی انتخاب می شود، کابین برای هدایت به سمت طبقات آتش گرفته از داخل کابل کنترل می شود. 

 

 نکته 3 : در اکثر استانداردهای معتبر ، این جمله که " هنگام آتش سوزی از آسانسور استفاده نکنید " دیده می شود، دلیل آن این است که در هنگام آتش سوزی ، چاه آسانسور مانند دوکش عمل کرده ، میتواند تجمع دود در آن برای مسافران خطرناک باشد. دلیل دیگر آن که در اثر آتش سوزی، شستی های احضار  طبقه آتش گرفته ، می سوزد و امکان اتصالی کنتاکت داخل ان وجود دارد ، در نتیجه کابین پر مسافر به سمت آن طبقه حرکت کرده همگی آسیب ببینند. 

 

نکته 4 : طبقه آتش نشانی طبقه ایست که در شرایط آتش سوزی ، کابین به سمت آن حرکت کرده ، ایمن ترین طبقه برای خروج مسافران است . 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

روشنایی چاه آسانسور : 

به دلیل آن که بخش عمده ای از کار نصب و راه اندازی و تعمیرات آسانسور در فضای تاریک چاه می باشد، باید نور کافی در  آن قسمت تامین می شود. به همین منظور از چراغ های تولی در فواصل مشخصی به همراه دو عدد کلید تبدیل در بالا  و پایین چاه استفاده می شود. در برخی از تابلوهای کنترل ، میتوان از جعبه رویزیون نیز روشنایی داخل چاه را روشن و خاموش نمود. 

 

طبق استاندارد فاصله بین این لامپ ها در چاه به ترتیب زیر است : 

- فاصله ی بالاترین لامپ تا سقف چاه 50 سانتی متر 

 

- فاصله ی پایین ترین لامپ تا کف چاهک 50 سانتی متر 

 

- فاصله ی هر دو لامپ در  طبقات میانی حداکثر 700 سانتی متر می باشد. 

 

 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

روشنایی کابین :

طبق مقررات استاندارد روشنایی داخل کابین باید دارای مقدار معینی باشد. این روشنایی توسط لامپ های دائم و زمان بندی شده فراهم شده ، برای جلوگیری از گرم شدن بی مورد فضای داخل کابین و همچنین اتلاف برق معمولا برای لامپ های دائم از نوع فلورسنت و برای لامپ های زمان بندی شده از انواع هالوژن استفاده می شود. 

در سال های اخیر برای تامین روشنایی کابین از LED هم استفاده می شود که علاوه بر عدم تولید گرما در فضای کابین مصرف برق نیز به میزان قابل مالاحظه ای کاهش یافته ، نور ان به مقدار کافی می باشد. راندمان در دیودهای نوری بیشتر از لامپ های رشته ای معمولی است که این به دلیل ساختمان داخلی آنهاست . عمر این دیودها ( چهل و پنج هزار ساعت ) نیز بسیار بیشتر از عمر لامپ های رشته ای ( بین 1500 ساعت تا 2500 ساعت ) است. 

 

 در ضمن گفتنی است که استفاده از دیودهای نوری بین 10 تا 15 سانتی تر از ارتفاع کابین را هم کاهش می دهد که موجب کاهش قدرت موتور و افزایش راندمان نیز می شود. تحقیقات نشان داده است که مصرف کنندگان به دلیل مزایای متعدد دیود های نوری استقیال زیادی از آنها می کنند. 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

آیفون و تلفن کابین آسانسور :

طبق استاندارد EN81 ارتباط با افراد داخل کابین در شرایط اضطراری لازم است. این ارتباط باید دو طرفه و به شکلی باشد که با فشار دادن یک کلید، گفت  و شنود با بخش نگهبانی ساختمان و یا محل استقرار سرویسکاران آسانسور، برقرار شود.

 

این سیستم به طور مستقل دارای بلندگو و میکروفن نی باشد و در واقع قطع برق ، با باتری کوچکی که داخل جعبه آن نصب شده است کار میکند.

وقتی که مسافر محبوس شده، کلید اضطراری داخل کابین را می زند سیستم به طور اتوماتیک از طریق تراول کابل و یا به شکل بی سیم ، با نخستین نفری که در برنامه تنظیم شده است تماس میگیرد. 

 

اگرچه خیلی از آسانسورها دارای سیستم آیفون نیستند، اما این سیستم در موارد اضطراری بسیار مناسب خواهد بود و ارتباطی به نوع تابلوی کنترل آسانسور ( پیشرفته یا قدیمی و عادی ) ندارد. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

این ارتباط معمولا از طریق تراول کابل برقرار سده اما در برخی موارد می توان از سیستم های بی سیم نیز استفاده نمود. 

به دلیل اینکه این سیستم در مواقع اضطراری نیز مورد استفاده قرار میگیرد پس باید دارای قابلیت اعتماد بالاتری نسبت به دستگاه های مشابه خود در کاربردهای خانگی باشد. به عبارت دیگر احتمال خرابی آن به شدت کم باشد که این خود در اثر طراحی مناسب این دستگاه ها حاصل می شود. 

ویژگی های تلفن آسانسور : 

معمولا تلفن در هر آسانسور میتواند دارای ویژگی های زیر باشد : 

 

- بدون نیز به گرفتن گوشی توسط استفاده کننده 

 

- مقاوم در برابر استفاده نا صحیح 

 

- شماره گیری فینگرتاچ 

 

همچنین تلفن آسانسور دارای امکانات زیر می باشد : 

 

- دارای جعبه با کارایی بالا 

 

- قابل اتصال به خط تلفن شهری 

 

- بدون سیم کشی خاص 

 

- تماس خودکار با شماره اضطراری با استفاده از حافظه برنامه ریزی شده 

 

 - مناسب برای تلفن های داخلی موجود در آسانسور 

 

- زنگ برای تماس های دریافتی 

 

هواکش کابین : 

برای جابجایی هوای داخل کابین از هواکش استفاده می شود. بدیهی است که نگام طراحی باید توانایی جابجایی هوا توسط این هواکش محاسبه گردد. از ویژگی های هم هواکش کابین آسانسور بی صدا و بدون لرزه بودن آن ها می باشد. برق این هواکش از برق دائم روی کابین تامین شده داخل کابین دارای کلید قطع و وصل می باشد. 

 

خوشبو کننده ی کابین :

خوش بو کننده هوای داخل کابین یکی از تجهیزات فرعی آسانسور می باشد. که از طریق افشاندن بو خوب عطر یا ژل مخصوص در زمان های تتنظیم شده عمل می کند. بدون شک با افزایش مصرف کننده های مختلف در کابین ، باید به توانایی جریان دهی سیم های تراول کابل توجه نمود. برق این وسیله نیز از برق دائم روی کابین تامین می شود. 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

فتوسل (چشمی) پرده ای

فتوسل (چشمی) پرده ای - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

وظیف فتوسل پرده ای مانند فتوسل نقطه ای است با این تفاوت که تعداد زیادی مسیر نوری در  عرض درب ایجاد شده در نتیجه دقت کنترل افزایش می یابد. محل نصب این وسیله بین لته های درب و بدن کابین است پس باید دارای قطری حداکثر تا 8 میلی متر باشد.

 این وسیله در دو مدل متحرک و ثابت ساخته می شود که مدل ثابت آن متداول تر است . به دلیل تعدد فرستنده و گیرنده امکان خرابی انها افزایش یافته می تواند بر روی عملکرد دستگاه تاثیر بگذارد، برای رفع این مشکل به کمک تله های نرم افزاری فرتسنده و یا گیرنده معیوب شناسایی شده به طور اتوماتیک از مدار خارج می گردد. برای سادگی در نصب این دستگاه از قطعات فلزی آماده که توسط تولید کننده در اختیاز مصرف کننده قرار می گیرد استفاده می گردد. 

 

 

 

 

شعاع نور در  فتوسل های پرده ای :

 

حسگر وزن - اورلود - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

اورلود :

با توجه به اهمیت وزن در سیستمی مانند آسانسور ، همواره لازم است تا تابلوی کنترل از وزن کابین اطلاع کافی داشته باشد، این کار به کمک حسگر وزن امکان پذیر می شود. حسگر وزن مقاومت الکتریکی تابع فشاری است که در یک پل وتستون قرار گرفته از تغییر سطح ولتاژ آن به مقدار تغییر وزن در کابین پی برده می شود. در ضمن معمولا نمایشگرهایی نیز در داخل کابین برای نمایش وضعیت وزن کابین به مسافران نصب میگردد. 

در روشی ساده تر به جای استفاده از حسگر وزن از یک میکروسوئیچ ساد هبا پیچ تنظیم استفاده می شود. این روش به دلیل ماهیت میکروسوئیچ به شکل off/on عمل کرده دارای کارایی کمتری می باشد. 

 

محل نصب اورلود : 

- حسگر وزن را در مکان های مختلفی از آسانسور میتوان نصب نمود، یکی از متداول ترین مکان ها روی سیم بکسل های کابین می باشد. با افزایش وزن کابین سیم بکسل ها کشیده تر  شده فشار  بیشتری به پیچ تنظیم می آورد این مسئله موجب می شود دستگاه نیروی حاصله را اندازه گیری نموده ، وزن کابین محاسبه گردد. 

 

- روش دیگر نصب حسگرها در زیر کابین می باشد. به این ترتیب که معمولا چهار عدد حسگر در چهار نقطه کفکابین از زیر نصب شده، سیم های ان در ترمینال های مربوطه متصل می شود. در این روش در اثر برخورد کابین به ضربه گیر کف چاه ، امکان صدمه رسیدن به آن وجود دارد. 

 

 

- روش دیگر نصب بر روی یوک کابین است. به این ترتیب که روی یوک بالا کابین یک سوراخ ایجاد شده پس از ایجاد دنده داخل ان حسگر به داخل ان پیچیده می شود، با سوار شدن نفرات به داخل کابین یوک به میزان کمی تابیده شده همین تابیدگی کم ، موجب تغییر در حسگر شده وزن تشخیص داده میشود. 

 

- روش دیگر نصب زیر پایه موتور اصلی در موتورخانه است. در این روش نیز حسگر وزن زیر یکی از پایه های شاسی موتور اصلی در موتورخانه قرار می گیرد، با افزایش وزن کابین این حسگر تحت فشار قرار گرفته میزان افزایش وزن را تعیین می کند.

 

نحوه ی عملکرد سیستم اندازه گیری وزن و نحوه تصمیم گیری تابلوی کنترل به کمک یه مثال نشان داده است. با فرض آن که کابین 4 نفره است ، در صورت سوار شدن دو نفر که کمتر از ظرفیت کابین است، رو صفحه داخل کابین ok نشان داده شده ، آسانسور بدون هیچ مشکلی به کار خود ادامه می دهد.  حال فرض کنیم در طبقه ای 2 نفر دیگر هم سوار کابین میشوند. با توجه به این که ظرفیت کابین تکمیل شده است لامپ FULL LOAD روشن میشود در این شرایط دیگر به شستی های طبقات سرویس نداده ، فقط به شستی های داخل کابین سرویس می دهد. 

حال فرض کنید در طبقه ی بعدی یک نفر دیگر به داخل کابین اضافه می شود، به دلیل آن که وزن کابین از حد تعیین شده فراتر می رود رله خروجی حسگر وزن عمل کرده تابلوی کترل از حرکت کابین جلوگیری می کند. 

البته یاد آوری این نمکه لازم است که وزن مسافران هرگز با هم یکسان نبوده برای انجام تنظیمات با پتانسیومترهای موجود بر روی دستگاه به طور عمومی و با سوار کردن افراد مختلف این تنظیمات انجام میشود. طبق استاندارد وزن هر مسافر برابر 75 کیلوگرم در نظر گرفته می شود به طوری که یک کابین 4 نفره باید بر اساس 300 کیلوگرم تنظیم شود. 

قفل و مگنت درب بازکن - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

تعریف و عملکرد : 

در یک آسانسور به طور معمول در هر طبقه یک درب وجود دارد که برای سوار یا پیاده شدن مسافر و یا جابجایی بار در نظر گرفته شده است. برای جلوگیری از باز شدن درب طبقه هنگامی که کابین در سر طبقه مورد نظر نیست ، لازم است درب آن طبقه قفل شود. برای این منظور در هر طبقه داخل چارچوب درب نوعی قفل مخصوص تعبیه شده است. این قفل دارای یک بازوی متحرک به نام دسته قفل می باشد، یک کمان فلزی متصل به یک مگنت الکتریکی هم در همان سمت قفل قرار دارد که در کابین نصب شده است. 

 

 

 

 

 

 

با تحریک (برق دار شدن) این مگنت ، کمان فلزی را به سمت خود جذب کرده، در نتیجه با حرکت کابین این کمان هیچ دسته قفلی تماس پیدا نکرده با فاصله کمی از کنار انها عبور می کند. این وسیله به نام مگنت درب باز کن شناخته می شود. اما با توقف کابین در سر یک طبقه چون برق مگنت فوق هم قطه می شود فنرهای موجود کمان را به سمت بیرون هدایت می کنند و باعث می شوند که به دسته قفل فشار آورده زبانه قفل به عقب رفته مسافرین بتوانند به راحتی درب آن طبقه را باز کنند. 

 

برای مطمئن شدن از این که درب همه طبقات بسته شده  است و همچنین قفل همه طبقات نیز افتاده است (بسته شده است) ، یک کنتاکت باز روی هر درب به نام کنتاکت دو شاخ درب بیرون و یک کنتاکت داخل قفل به نام کنتاکت قفل وجود دارد. 

 

لازم به تذکر است که مگنت درب بازکن به دلیل وجود قفل فقط در درب های لولایی و نیمه اتوماتیک کاربرد دارد.  در سیستم های جدید سردرب کابین ، وظیفه مگنت درب بازکن به کمان فلزی مستقلی واگذار شده است که با نیروی موتور سردرب به عقب و جلو میرود. 

سیم های تراول کابل

سیستم سریال کابین 

 

در ساختمان های بلند، سیم های تراول کابل متناسب اتعداد طبقه افزایش یافته ، هزینه اولیه و خدمات بعدی قابل توجهی را تحمیل می نماید.

 

 

 

 

برای برطرف نمودن این مشکل از سیستمی موسوم به کاهش سیم ( سیستم سریال کابین ) استفاده می شود.

 

 

 

در این حالت با استفاده ار فناوری سریال ، اطلاعات کابین مانند نمراتور ، شستی احضار و ... توسط تعداد کمی سیم منتقل می شود. در این انتقال صحت ارسال پیام بسیار اهمیت دارد.

 

 

 

نکته مهم آن که مدار سری استپ هرگز داخل سیستم کاهش سیم نشده همواره به طور مستقل اجرا می شود. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تعریف تراول کابل 

برای ارتباط بین کابین که متحرک است و تابلوی فرمان که ثابت است از کابل ویژه ای به نام تراول کابل استفاده می شود . این کابل معمولا دارای تعدادی سیم مسی افشان 0/75 یا 1/5 میلیمتر مربع با انعطاف پذیری مناسب است، که در یک غلاف پی وی سی با مقطع مسطح (flat) یا دایره (round) قرار گرفته اند. بر روی هر رشته سیم ، برای تشخیص آسان تر در فواصل معینی شماره آن درج شده است.

 

 

 

این کابل به طور عادی در زیر کابین آویزان شده، با حرکت کابین به حرکت در می آید. به دلیل این که کابل بدون هیچ پوشش اضافه ای در چاه قرا دارد، امکان آسیب دیدن آن در مواقع آتش سوزی وجود خواهد داشت، برای همین پوشش آن مقاومت زیادی در برابر شعله و حرارت دارد.

 

 

برخی از انواع آن نه تنها آتش نمیگیرد بلکه پوشش آن از موادی تشکیل شده است که آتش اطراف خود را نیز خاموش می کند. در ضمن این پوشش هنگام مجاورت با آتش برای کاهش صدمات احتمالی به مسافرین داخل کابین دود بسیار کمی هم از خود متصاعد می کند. 

 

 

 

 

ساختمان داخلی تراول کابل 

تراول کابل در انواع 12 رشته ، 18 رشته ، 24 رشته و بالاتر تولید می شود که رنگ همه سیم های آن مشابه یکدیگر بوده ، به جز سیم اتصال ارث که سبز و زرد می باشد، معمولا همگی سیاه یا طوسی رنگ هستند. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

انواع مختلف تراول کابل 

اما در برخی کابردهای ویژه ، انواع دیگری از این کابل نیز مورد استفاده قرار میگیرد. به طور مثال برای کاهش اثر نویز در برخی کاربردها ، مانند عبور سیگنال تصویر مربوط به دوربین مدار بسته داخل کابین و سیگنال صوت مربوط به بلندگوی نمراتور گویا ، یک یا چند رشته سیم محافظ دار (شیلددار) و کواکسیکال در آن قرار داده می شود. 

در برخی از انواع تراول کابل ، یک یا دو و یا تعداد بیشتر سیم بکسل وجود دارد که تراول کابل توسط آن آویزان می شود تا در طول های زیاد وزن خود کابل، موجب پارگی سیم های داخل نگردد. 

در برخی از کاربردها ، برای اتقال داده (مانند سیستم کاهش سیم کابین) به سیم زوج به تابیده (Twisted pair) می باشد، تا نویزپذیری به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش یابد. 

 

تراول کابل، به دلیل حرکت مداوم  باید دارای انعطاف پذیری زیادی چه در ناحیه پوشش و چه در ناحیه سیم های مسی باشد. از این رو در کارخانجات سازنده آزمون های متعددی را پشت سر می گذارد. 

در  سرعت های کمتر از 3/5 متر بر ثانیه از انواع تخت و برای کاهش ارتعاش و تاب خوردن در سرعت های بیشتر از 3/5 متر بر ثانیه از کابل های گرد استفاده می شود. 

تراول کابل گرد یا دایره ای 

تراول کابل تخت