تعریف و عملکرد :
در یک آسانسور به طور معمول در هر طبقه یک درب وجود دارد که برای سوار یا پیاده شدن مسافر و یا جابجایی بار در نظر گرفته شده است. برای جلوگیری از باز شدن درب طبقه هنگامی که کابین در سر طبقه مورد نظر نیست ، لازم است درب آن طبقه قفل شود. برای این منظور در هر طبقه داخل چارچوب درب نوعی قفل مخصوص تعبیه شده است. این قفل دارای یک بازوی متحرک به نام دسته قفل می باشد، یک کمان فلزی متصل به یک مگنت الکتریکی هم در همان سمت قفل قرار دارد که در کابین نصب شده است.
با تحریک (برق دار شدن) این مگنت ، کمان فلزی را به سمت خود جذب کرده، در نتیجه با حرکت کابین این کمان هیچ دسته قفلی تماس پیدا نکرده با فاصله کمی از کنار انها عبور می کند. این وسیله به نام مگنت درب باز کن شناخته می شود. اما با توقف کابین در سر یک طبقه چون برق مگنت فوق هم قطه می شود فنرهای موجود کمان را به سمت بیرون هدایت می کنند و باعث می شوند که به دسته قفل فشار آورده زبانه قفل به عقب رفته مسافرین بتوانند به راحتی درب آن طبقه را باز کنند.
برای مطمئن شدن از این که درب همه طبقات بسته شده است و همچنین قفل همه طبقات نیز افتاده است (بسته شده است) ، یک کنتاکت باز روی هر درب به نام کنتاکت دو شاخ درب بیرون و یک کنتاکت داخل قفل به نام کنتاکت قفل وجود دارد.
لازم به تذکر است که مگنت درب بازکن به دلیل وجود قفل فقط در درب های لولایی و نیمه اتوماتیک کاربرد دارد. در سیستم های جدید سردرب کابین ، وظیفه مگنت درب بازکن به کمان فلزی مستقلی واگذار شده است که با نیروی موتور سردرب به عقب و جلو میرود.