حسگر دود آسانسور

حسگر دود آسانسور

کاربرد حسگر دود در آسانسورها در ساختمان یا چاه آسانسور برای هشدار در برابر آتش سوزی می باشد.

نحوه کار برخی از حسگرهای دود بدین ترتیب است که پیش از آن که شعله به طور کامل به وجوئ می آید، ذرات ریز دود ( که غیز قابل دیدن هستند ) از جسم در آستانه سوختن متصاعد می گردد، در حفره آشکار ساز مقدار بسیار کمی ماده رادیو اکتیو وجود دارد ( خیلی کمتر از آنکه زیان آور باشد) این ماده ، جریان ضعیفی در حفره ایجاد می کند. ذرات دود با ورود به حفره جریان را قطع کرده موجب فعال شدن حسگر می شود، بدین ترتیب رله خروجی ان به کار افتاده، قسمت های بعدی مانند آژیر به کار می افتند. 

 

 

در انواع دیگر ورود ذرات دود به داخل محفظه حسگر ، موجب انحراف بسیار اندک شعله های نوری داخل محفظه شده گیرنده های بسیار حساسی در سمت دیگر آن ها را دریافت کرده رله خروجی آن عمل می کند. 

حسگرهای دود در قسمت های مختلف یک سیستم آسانسور قرار می گیرند تا بتوانند به طور کامل بروز یک آتش سوزی را تشخیص دهند. هنگام وقوع آتش سوزی در ساختمان های مجهز به سیستم تشخیص آتش سوزی ، کابین ها  به طور خودکار به طبقه همکف اعزام می شوند

اما اگر آتش سوزی در  طبقه ی همکف اتفاق افتاده باشد چه؟ 

در این صورت باید کابین ها به طبقه دیگری منتقل شوند. با کمک حسگرهای دود مدیریت برای سیستم کنترل در این شزایط آسان تر  می گردد. نکته مهم در مورد حسگرهای دود محل نصب انها می باشد تا در صورت بروز آتش سوزی در کمترین زمان ممکن دود حاصل از آن را حس کنند. 

 

در برخی از ساختمان ها ، دریچه هایی نصب شده در قسمت بالایی چاه آسانسور، خطر خفگی مسافران داخل کابین و دیگر افراد را به حداقل می رسانند. این سیستم ها با اتکا به عملکرد صحیح حسگرهای دود محل دقیق بروز آتش سوزی را تشخیص داده ، دریچه های آسانسور متناسب با آن را با میککند. در همین هنگام حرکت کابین به سمت  طبقاتی که از خطر اتش سوزی دور هستند نیز می تواند بسیار کارامد باشد. 

 

نکته 1 : سیستم اعلام حریق و حسگرهای آن ف مربوط به ساختمان بوده ، خروجی ان ها به تابلو فرمان وصل می شود. 

 

نکته 2 : عملکرد کلید Fire دارای دو فاز کاری است:

 -  در فاز 1 ، آسانسورها از حالت سرویس دهی عادی خارج شده ، در هیچ طبقه ای توقف نکرده ، درب کابین را باز نمیکنند و به سمت آتشنشانی (Fire Floor) به حرکت در می آیند. 

 

- در فاز 2 ، که توسط مامورین آتش نشانی انتخاب می شود، کابین برای هدایت به سمت طبقات آتش گرفته از داخل کابل کنترل می شود. 

 

 نکته 3 : در اکثر استانداردهای معتبر ، این جمله که " هنگام آتش سوزی از آسانسور استفاده نکنید " دیده می شود، دلیل آن این است که در هنگام آتش سوزی ، چاه آسانسور مانند دوکش عمل کرده ، میتواند تجمع دود در آن برای مسافران خطرناک باشد. دلیل دیگر آن که در اثر آتش سوزی، شستی های احضار  طبقه آتش گرفته ، می سوزد و امکان اتصالی کنتاکت داخل ان وجود دارد ، در نتیجه کابین پر مسافر به سمت آن طبقه حرکت کرده همگی آسیب ببینند. 

 

نکته 4 : طبقه آتش نشانی طبقه ایست که در شرایط آتش سوزی ، کابین به سمت آن حرکت کرده ، ایمن ترین طبقه برای خروج مسافران است . 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

روشنایی چاه آسانسور : 

به دلیل آن که بخش عمده ای از کار نصب و راه اندازی و تعمیرات آسانسور در فضای تاریک چاه می باشد، باید نور کافی در  آن قسمت تامین می شود. به همین منظور از چراغ های تولی در فواصل مشخصی به همراه دو عدد کلید تبدیل در بالا  و پایین چاه استفاده می شود. در برخی از تابلوهای کنترل ، میتوان از جعبه رویزیون نیز روشنایی داخل چاه را روشن و خاموش نمود. 

 

طبق استاندارد فاصله بین این لامپ ها در چاه به ترتیب زیر است : 

- فاصله ی بالاترین لامپ تا سقف چاه 50 سانتی متر 

 

- فاصله ی پایین ترین لامپ تا کف چاهک 50 سانتی متر 

 

- فاصله ی هر دو لامپ در  طبقات میانی حداکثر 700 سانتی متر می باشد. 

 

 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

روشنایی کابین :

طبق مقررات استاندارد روشنایی داخل کابین باید دارای مقدار معینی باشد. این روشنایی توسط لامپ های دائم و زمان بندی شده فراهم شده ، برای جلوگیری از گرم شدن بی مورد فضای داخل کابین و همچنین اتلاف برق معمولا برای لامپ های دائم از نوع فلورسنت و برای لامپ های زمان بندی شده از انواع هالوژن استفاده می شود. 

در سال های اخیر برای تامین روشنایی کابین از LED هم استفاده می شود که علاوه بر عدم تولید گرما در فضای کابین مصرف برق نیز به میزان قابل مالاحظه ای کاهش یافته ، نور ان به مقدار کافی می باشد. راندمان در دیودهای نوری بیشتر از لامپ های رشته ای معمولی است که این به دلیل ساختمان داخلی آنهاست . عمر این دیودها ( چهل و پنج هزار ساعت ) نیز بسیار بیشتر از عمر لامپ های رشته ای ( بین 1500 ساعت تا 2500 ساعت ) است. 

 

 در ضمن گفتنی است که استفاده از دیودهای نوری بین 10 تا 15 سانتی تر از ارتفاع کابین را هم کاهش می دهد که موجب کاهش قدرت موتور و افزایش راندمان نیز می شود. تحقیقات نشان داده است که مصرف کنندگان به دلیل مزایای متعدد دیود های نوری استقیال زیادی از آنها می کنند. 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

آیفون و تلفن کابین آسانسور :

طبق استاندارد EN81 ارتباط با افراد داخل کابین در شرایط اضطراری لازم است. این ارتباط باید دو طرفه و به شکلی باشد که با فشار دادن یک کلید، گفت  و شنود با بخش نگهبانی ساختمان و یا محل استقرار سرویسکاران آسانسور، برقرار شود.

 

این سیستم به طور مستقل دارای بلندگو و میکروفن نی باشد و در واقع قطع برق ، با باتری کوچکی که داخل جعبه آن نصب شده است کار میکند.

وقتی که مسافر محبوس شده، کلید اضطراری داخل کابین را می زند سیستم به طور اتوماتیک از طریق تراول کابل و یا به شکل بی سیم ، با نخستین نفری که در برنامه تنظیم شده است تماس میگیرد. 

 

اگرچه خیلی از آسانسورها دارای سیستم آیفون نیستند، اما این سیستم در موارد اضطراری بسیار مناسب خواهد بود و ارتباطی به نوع تابلوی کنترل آسانسور ( پیشرفته یا قدیمی و عادی ) ندارد. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

این ارتباط معمولا از طریق تراول کابل برقرار سده اما در برخی موارد می توان از سیستم های بی سیم نیز استفاده نمود. 

به دلیل اینکه این سیستم در مواقع اضطراری نیز مورد استفاده قرار میگیرد پس باید دارای قابلیت اعتماد بالاتری نسبت به دستگاه های مشابه خود در کاربردهای خانگی باشد. به عبارت دیگر احتمال خرابی آن به شدت کم باشد که این خود در اثر طراحی مناسب این دستگاه ها حاصل می شود. 

ویژگی های تلفن آسانسور : 

معمولا تلفن در هر آسانسور میتواند دارای ویژگی های زیر باشد : 

 

- بدون نیز به گرفتن گوشی توسط استفاده کننده 

 

- مقاوم در برابر استفاده نا صحیح 

 

- شماره گیری فینگرتاچ 

 

همچنین تلفن آسانسور دارای امکانات زیر می باشد : 

 

- دارای جعبه با کارایی بالا 

 

- قابل اتصال به خط تلفن شهری 

 

- بدون سیم کشی خاص 

 

- تماس خودکار با شماره اضطراری با استفاده از حافظه برنامه ریزی شده 

 

 - مناسب برای تلفن های داخلی موجود در آسانسور 

 

- زنگ برای تماس های دریافتی 

 

فتوسل (چشمی) پرده ای

فتوسل (چشمی) پرده ای - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

وظیف فتوسل پرده ای مانند فتوسل نقطه ای است با این تفاوت که تعداد زیادی مسیر نوری در  عرض درب ایجاد شده در نتیجه دقت کنترل افزایش می یابد. محل نصب این وسیله بین لته های درب و بدن کابین است پس باید دارای قطری حداکثر تا 8 میلی متر باشد.

 این وسیله در دو مدل متحرک و ثابت ساخته می شود که مدل ثابت آن متداول تر است . به دلیل تعدد فرستنده و گیرنده امکان خرابی انها افزایش یافته می تواند بر روی عملکرد دستگاه تاثیر بگذارد، برای رفع این مشکل به کمک تله های نرم افزاری فرتسنده و یا گیرنده معیوب شناسایی شده به طور اتوماتیک از مدار خارج می گردد. برای سادگی در نصب این دستگاه از قطعات فلزی آماده که توسط تولید کننده در اختیاز مصرف کننده قرار می گیرد استفاده می گردد. 

 

 

 

 

شعاع نور در  فتوسل های پرده ای :

 

فتوسل نقطه ای - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

فتوسل نقطه ای - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

فتوسل نقطه ای با ایجاد یک شعاع نوری در مسیر ورودی کابین وجود هر مانعی اعم از انسان، اتوموبیل و ... را تشخیص داده ، کابین را از حرکت باز می دارد و یا مانع بسته شدن درب اتوماتیک کابین را می شود. 

در برخی از ککابین های تمام استیل ، انعکاس نور مادون قرمز ارسالی از طرف فرستنده ، گیرنده را در تشخیص صحیح وجود مانع دچار مشکل می کند که باید به این مسئله توجه نمود. 

یادآوری : همانطور که در بخش سری استپ از نظر گذشت در درب های ساهد ، کنتاکت رله خروجی فتوسل در مسیر سری استپ قرار دارد اما در درب های تمام اتوماتیک این کنتاکت در مسیر ورودی درب بازکن تابلوی فرمان قرار می گیرد.  

 

 نکته : در آسانسورهای مجهز به درب نیمه اتوماتیک فتوسل در حین حرکت کار نمی کند

 

قفل و مگنت درب بازکن - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

تعریف و عملکرد : 

در یک آسانسور به طور معمول در هر طبقه یک درب وجود دارد که برای سوار یا پیاده شدن مسافر و یا جابجایی بار در نظر گرفته شده است. برای جلوگیری از باز شدن درب طبقه هنگامی که کابین در سر طبقه مورد نظر نیست ، لازم است درب آن طبقه قفل شود. برای این منظور در هر طبقه داخل چارچوب درب نوعی قفل مخصوص تعبیه شده است. این قفل دارای یک بازوی متحرک به نام دسته قفل می باشد، یک کمان فلزی متصل به یک مگنت الکتریکی هم در همان سمت قفل قرار دارد که در کابین نصب شده است. 

 

 

 

 

 

 

با تحریک (برق دار شدن) این مگنت ، کمان فلزی را به سمت خود جذب کرده، در نتیجه با حرکت کابین این کمان هیچ دسته قفلی تماس پیدا نکرده با فاصله کمی از کنار انها عبور می کند. این وسیله به نام مگنت درب باز کن شناخته می شود. اما با توقف کابین در سر یک طبقه چون برق مگنت فوق هم قطه می شود فنرهای موجود کمان را به سمت بیرون هدایت می کنند و باعث می شوند که به دسته قفل فشار آورده زبانه قفل به عقب رفته مسافرین بتوانند به راحتی درب آن طبقه را باز کنند. 

 

برای مطمئن شدن از این که درب همه طبقات بسته شده  است و همچنین قفل همه طبقات نیز افتاده است (بسته شده است) ، یک کنتاکت باز روی هر درب به نام کنتاکت دو شاخ درب بیرون و یک کنتاکت داخل قفل به نام کنتاکت قفل وجود دارد. 

 

لازم به تذکر است که مگنت درب بازکن به دلیل وجود قفل فقط در درب های لولایی و نیمه اتوماتیک کاربرد دارد.  در سیستم های جدید سردرب کابین ، وظیفه مگنت درب بازکن به کمان فلزی مستقلی واگذار شده است که با نیروی موتور سردرب به عقب و جلو میرود. 

نمایشگر جهت 

در همه طبقات و کابین ، برای نمایش جهت حرکت از دو عدد لامپ یا دیود نوری استفاده می شود. این لامپ ها در شستی احضار نصب شده، فرمان خود را مستقیما از تابلوی کنترل دریافت می کنند. 

در ماتریس های نقطه ای ، با تولید علامت پیکان به سمت بالا وپایین و حرمت دادن آن در دو جهت ، حرکت کابین و جهت آن نمایش داده شده، حس حرکت به بیننده القا می شود. لامپ های جهت معمولا توسط کنتاکتورهای جهت یا رله های خاصی که برای همین منظور در تابلوی کنترل قرار گرفته اند تحریک می شوند. در برخی از تابلوهای کنترل لامپ های جهت پس از جذب شدن کنتاکتورها روشن می شود، در این روش روشن شدن کنتاکتور بیانگر حرکت کابین بوده ، اما عیب آن این است که پیش از به حرکت آمدن کابین ماسافر از جهت آن مطلع نخواهد شد. در روش دیگر لامپ های جهت با رله های خاصی پیش از به حرکت در آمدن کابین روشن می شود، اما عیب آن این است که مسافران در طبقات دیگر در حرکت یا عدم حرکت کابین دچار تردید می شوند. 

نمراتور ماتریس نقطه ای

 

در این روش از تعدادی LED در یک ماتریس نقطه ای قرار گرفته است، استفاده می شود.

این ماتریس ها در ابعاد مختلف ساخته می شوند، اما متداولترین آن ها 7*5 می باشد. 

 

 

برای نمایش علائم بر روی ماتریس های نقطه ای نیاز به مدارات واسط پیچیده ای داریم که توسط کارخانه های سازنده صفحه شستی به همراه ماتریس ها ارائه می شوند. نکنه مهم در این رابطه هماهنگی بین این مدارات راه انداز و تابلوی فرمان اصلی آسانسور می باشد. 

 

 

مدار الکتریکی سری استپ : 

پس از آشنایی با تجهیزات سری استپ ، به بررسی مدار الکتریکی آن می پردازیم . لازم به یاد آوری است که بسته به نوع درب کابین تغییراتی در تعداد و نحوه سیم کشی تجهیزات در مدار سری استپ ایجاد می شود. 

 

 

 

 

- ترتیب بسته شدن کنتاکت ها در مدار سری استپ : 

عملکرد صحیح مدار سری استپ به گونه است که مرحله به مرحله برقرار می شود، به عبارت دیگر با تکمیل شدن هر مرحله از آن ، فیدبکی به تابلوی کنترل رسیده، مرحله بعدی با برقرار شدن مجموعه دیگری از کنتاکت ها آغاز میشود. این عملکرد مرحله ای به این دلیل است که در صورت تکمیل نشدن گروه نخست سری استپ، مرحله دوم نباید کامل نشود و همینطور تا آخر. 

 

در برخی تابلوهای کنترل مدار سری استپ از ترمینالی به نام G90 آغاز میشود. با تکمیل شدن قسمت عمومی سری استپ ترمینال TP4 برق دار شده نوبت به گروه دوم می رسد، با بسته شدن درب طبقه ای که کابین در آن حضور دارد، ترمینال 66 برق دار شده نوبت به بسته شدن درب کابین نی رسد، پس از بسته شدن درب کابین ، ترمینال 69 برق دار شده ، باید مگنت درب بازکن تحریک شود تا کنتاکت قفل ها هم تکمیل شده ، در پایان 68 برق به بوبین کنتاکتورهای اصلی تابلو کنترل برسد. 

 

 

- شرایط موازی نمودن تجهیزات سری استپ : 

طبق استاندارد، موازی نمودن تجهیزات با کنتاکت های سری استپ فقط در موارد زیر مجاز خواد بود : 

 

1. هم سطح سازی با درب باز Pre door opening : 

در برخی از موارد که کابین آسانسور بزرگ دارای درب تمام اتوماتیک و ساختمان پر تردد می باشد برای سهولت در پیاده شدن مسافران و کاهش زمان توقف درب پیش از توقف کامل کابین ، شروع به باز شدن می نماید، به طوری که هنگام توقف کابین در تراز طبقه درب به طور کامل باز شده است. اما همانطور که می دانیم با باز شدن درب کابین کنتاکت مربوط به آن قطع شده ، کابین به دلیل قطع شدن سری استپ می ایستد. برای  جلوگیری از توقف کابین در این شرایط، در ناحیه ای مشخص، کنتاکت درب کابین و طبقه مورد نظر پل شده و در نتیجه کابین میتواند با سرعت بسیار کم که مربوط به پیاده روی سر طبقه است با درب باز حرکت کند. طبق استاندارد حداکثر سرعت هم سطح سازی 80 سانتی متر بر ثاتیه است. 

 

2. هم سطح سازی مجدد با درب باز Releveling :

در برخی از موارد مانند کابین های سنگین باری و سیستم های هیدرولیک ، کابین پس از توقف کامل پس از گذشت زمان یا با پر و خالی شدن آن، از تراز طبقه خارج می شود. برای آن که دوباره به تراز طبقه برگردد لازم است تا کمی با درب باز حرکت نماید.پس لازم است تا کنتاکت درب کابین و آن طبقه پل شود. حداکثر سرعت هم سطح سازی مجدد 30 سانتی متر بر ثانیه است. 

 

 

3. عملکرد تخلیه و بارگیری Docking : 

در آسانسورهای باری برای آن که جابجایی بار آسان تر شود لازم است تا کف کابین هم تراز کف کامیون مربوطه شود، پس لازم است کابین محلی بین دو طبقه اعزام شده برای جابجاییی بار باید درب آن همچنان باز باشد. 

 

 

 

 

4. در آرودن از حالت قطع کن :

در موارد که کابین سنگین است پس از عمل کردن ترمز ایمنی، برای خارج ساختن آن از حالت ترمز، لازم است کابین با سرعت حداکثر 0/63 متر بر ثانیه به حرکت در  بیاید، اما به دلیل قطع شدن  سری استپ این کار میسر نیست، در ضمن به دلیل سنگینی کابین به کمک دست نیز نمی توان این کار را انجام داد. در این موارد به کمک کلیدهای ویژه که در جعبه هایی با درب قفل دار در دسترس تعمیرکاران قرار دار، بخشی از سری استپ پل شده  کابین به حرکت در می آید. 

 

 

سوئیچ های موجود در مدار سری استپ به طور مستقیم در مسیر بوبین کنتاکتورهای اصلی تابلوی کنترل قرار گرفته اند و در صورتی که یکی از سوئیچ ها قطع شود، در پی آن موتور اصلی آسانسور از حرکت باز می ایستد. اجرای مدار سری استپ، به دو روش مستقیم و غیر مستقیم امکان پذیر می باشد.