حسگر انحراف سنج - آسانسور کشتی ها

حسگر انحراف سنج - آسانسور کشتی ها - شرکت آسانبر کٌرد صنعت 

حسگر انحراف سنج ( Rolling/Pitching) ، میکروسوئیچی است که کنتاکت آن ذر اثر بروز انحراف از سطح افق قطع یا وصل می شود. این میکروسوئیچ دارای کاربردهای فراوانی در صنایع مختلف می باشد. یکی از کاربردهای آن در صنعت آسانسور در آسانسورهای ویژه کشتی ها ( Marine Elevator ) است . 

 

کشتی شناور بر روی آب ، همواره در حال بالاو پایین رفتن و تکان خوردن است ، آسانسوری  که در این سازه شناور نصب میشود باید دارای سیستمی باشد که در صورت انحراف بیش از حد آن توقف کرده ، پس از برگشتن کشتی به وضعیت مناسب دوباره به حرکت در بیاید. وسیله ای که انحراف کشتی از خط افق را تشخیص می دهد همان انحراف سنج است که علاوه بر کشتی های مسافر بری در کشتی های بازری نیز از آن استفاده میشود. 

 

شاید در ابتدا تصور کنیم که در یک کشتی مسافربری یا باری باید حداکثر دو آسانسور وجود داشته باشد، اما گفتنی است که در برخی از کشتی ها بنابه کاربری آن بیش از 20 آسانسور در انواع و اندازه های گوناگون وجود دارد. 

 

 

آیا علت این جمله " هنگام آتش سوزی از آسانسور استفاده نکنید" را می دانید؟ 

در اکثر استانداردهای معتبر ، این جمله که " هنگام آتش سوزی از آسانسور استفاده نکنید " دیده می شود

 دلیل آن این است که در هنگام آتش سوزی ، چاه آسانسور مانند دوکش عمل کرده ، میتواند تجمع دود در آن برای مسافران خطرناک باشد. دلیل دیگر آن که در اثر آتش سوزی، شستی های احضار  طبقه آتش گرفته ، می سوزد و امکان اتصالی کنتاکت داخل ان وجود دارد ، در نتیجه کابین پر مسافر به سمت آن طبقه حرکت کرده همگی آسیب ببینند.

 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

حسگر دود آسانسور

حسگر دود آسانسور

کاربرد حسگر دود در آسانسورها در ساختمان یا چاه آسانسور برای هشدار در برابر آتش سوزی می باشد.

نحوه کار برخی از حسگرهای دود بدین ترتیب است که پیش از آن که شعله به طور کامل به وجوئ می آید، ذرات ریز دود ( که غیز قابل دیدن هستند ) از جسم در آستانه سوختن متصاعد می گردد، در حفره آشکار ساز مقدار بسیار کمی ماده رادیو اکتیو وجود دارد ( خیلی کمتر از آنکه زیان آور باشد) این ماده ، جریان ضعیفی در حفره ایجاد می کند. ذرات دود با ورود به حفره جریان را قطع کرده موجب فعال شدن حسگر می شود، بدین ترتیب رله خروجی ان به کار افتاده، قسمت های بعدی مانند آژیر به کار می افتند. 

 

 

در انواع دیگر ورود ذرات دود به داخل محفظه حسگر ، موجب انحراف بسیار اندک شعله های نوری داخل محفظه شده گیرنده های بسیار حساسی در سمت دیگر آن ها را دریافت کرده رله خروجی آن عمل می کند. 

حسگرهای دود در قسمت های مختلف یک سیستم آسانسور قرار می گیرند تا بتوانند به طور کامل بروز یک آتش سوزی را تشخیص دهند. هنگام وقوع آتش سوزی در ساختمان های مجهز به سیستم تشخیص آتش سوزی ، کابین ها  به طور خودکار به طبقه همکف اعزام می شوند

اما اگر آتش سوزی در  طبقه ی همکف اتفاق افتاده باشد چه؟ 

در این صورت باید کابین ها به طبقه دیگری منتقل شوند. با کمک حسگرهای دود مدیریت برای سیستم کنترل در این شزایط آسان تر  می گردد. نکته مهم در مورد حسگرهای دود محل نصب انها می باشد تا در صورت بروز آتش سوزی در کمترین زمان ممکن دود حاصل از آن را حس کنند. 

 

در برخی از ساختمان ها ، دریچه هایی نصب شده در قسمت بالایی چاه آسانسور، خطر خفگی مسافران داخل کابین و دیگر افراد را به حداقل می رسانند. این سیستم ها با اتکا به عملکرد صحیح حسگرهای دود محل دقیق بروز آتش سوزی را تشخیص داده ، دریچه های آسانسور متناسب با آن را با میککند. در همین هنگام حرکت کابین به سمت  طبقاتی که از خطر اتش سوزی دور هستند نیز می تواند بسیار کارامد باشد. 

 

نکته 1 : سیستم اعلام حریق و حسگرهای آن ف مربوط به ساختمان بوده ، خروجی ان ها به تابلو فرمان وصل می شود. 

 

نکته 2 : عملکرد کلید Fire دارای دو فاز کاری است:

 -  در فاز 1 ، آسانسورها از حالت سرویس دهی عادی خارج شده ، در هیچ طبقه ای توقف نکرده ، درب کابین را باز نمیکنند و به سمت آتشنشانی (Fire Floor) به حرکت در می آیند. 

 

- در فاز 2 ، که توسط مامورین آتش نشانی انتخاب می شود، کابین برای هدایت به سمت طبقات آتش گرفته از داخل کابل کنترل می شود. 

 

 نکته 3 : در اکثر استانداردهای معتبر ، این جمله که " هنگام آتش سوزی از آسانسور استفاده نکنید " دیده می شود، دلیل آن این است که در هنگام آتش سوزی ، چاه آسانسور مانند دوکش عمل کرده ، میتواند تجمع دود در آن برای مسافران خطرناک باشد. دلیل دیگر آن که در اثر آتش سوزی، شستی های احضار  طبقه آتش گرفته ، می سوزد و امکان اتصالی کنتاکت داخل ان وجود دارد ، در نتیجه کابین پر مسافر به سمت آن طبقه حرکت کرده همگی آسیب ببینند. 

 

نکته 4 : طبقه آتش نشانی طبقه ایست که در شرایط آتش سوزی ، کابین به سمت آن حرکت کرده ، ایمن ترین طبقه برای خروج مسافران است . 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

روشنایی چاه آسانسور : 

به دلیل آن که بخش عمده ای از کار نصب و راه اندازی و تعمیرات آسانسور در فضای تاریک چاه می باشد، باید نور کافی در  آن قسمت تامین می شود. به همین منظور از چراغ های تولی در فواصل مشخصی به همراه دو عدد کلید تبدیل در بالا  و پایین چاه استفاده می شود. در برخی از تابلوهای کنترل ، میتوان از جعبه رویزیون نیز روشنایی داخل چاه را روشن و خاموش نمود. 

 

طبق استاندارد فاصله بین این لامپ ها در چاه به ترتیب زیر است : 

- فاصله ی بالاترین لامپ تا سقف چاه 50 سانتی متر 

 

- فاصله ی پایین ترین لامپ تا کف چاهک 50 سانتی متر 

 

- فاصله ی هر دو لامپ در  طبقات میانی حداکثر 700 سانتی متر می باشد. 

 

 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

روشنایی کابین :

طبق مقررات استاندارد روشنایی داخل کابین باید دارای مقدار معینی باشد. این روشنایی توسط لامپ های دائم و زمان بندی شده فراهم شده ، برای جلوگیری از گرم شدن بی مورد فضای داخل کابین و همچنین اتلاف برق معمولا برای لامپ های دائم از نوع فلورسنت و برای لامپ های زمان بندی شده از انواع هالوژن استفاده می شود. 

در سال های اخیر برای تامین روشنایی کابین از LED هم استفاده می شود که علاوه بر عدم تولید گرما در فضای کابین مصرف برق نیز به میزان قابل مالاحظه ای کاهش یافته ، نور ان به مقدار کافی می باشد. راندمان در دیودهای نوری بیشتر از لامپ های رشته ای معمولی است که این به دلیل ساختمان داخلی آنهاست . عمر این دیودها ( چهل و پنج هزار ساعت ) نیز بسیار بیشتر از عمر لامپ های رشته ای ( بین 1500 ساعت تا 2500 ساعت ) است. 

 

 در ضمن گفتنی است که استفاده از دیودهای نوری بین 10 تا 15 سانتی تر از ارتفاع کابین را هم کاهش می دهد که موجب کاهش قدرت موتور و افزایش راندمان نیز می شود. تحقیقات نشان داده است که مصرف کنندگان به دلیل مزایای متعدد دیود های نوری استقیال زیادی از آنها می کنند. 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

هواکش کابین : 

برای جابجایی هوای داخل کابین از هواکش استفاده می شود. بدیهی است که نگام طراحی باید توانایی جابجایی هوا توسط این هواکش محاسبه گردد. از ویژگی های هم هواکش کابین آسانسور بی صدا و بدون لرزه بودن آن ها می باشد. برق این هواکش از برق دائم روی کابین تامین شده داخل کابین دارای کلید قطع و وصل می باشد. 

 

خوشبو کننده ی کابین :

خوش بو کننده هوای داخل کابین یکی از تجهیزات فرعی آسانسور می باشد. که از طریق افشاندن بو خوب عطر یا ژل مخصوص در زمان های تتنظیم شده عمل می کند. بدون شک با افزایش مصرف کننده های مختلف در کابین ، باید به توانایی جریان دهی سیم های تراول کابل توجه نمود. برق این وسیله نیز از برق دائم روی کابین تامین می شود. 

برگرفته شده از asanbarkurdsanat.blog.ir

فتوسل نقطه ای - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

فتوسل نقطه ای - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

فتوسل نقطه ای با ایجاد یک شعاع نوری در مسیر ورودی کابین وجود هر مانعی اعم از انسان، اتوموبیل و ... را تشخیص داده ، کابین را از حرکت باز می دارد و یا مانع بسته شدن درب اتوماتیک کابین را می شود. 

در برخی از ککابین های تمام استیل ، انعکاس نور مادون قرمز ارسالی از طرف فرستنده ، گیرنده را در تشخیص صحیح وجود مانع دچار مشکل می کند که باید به این مسئله توجه نمود. 

یادآوری : همانطور که در بخش سری استپ از نظر گذشت در درب های ساهد ، کنتاکت رله خروجی فتوسل در مسیر سری استپ قرار دارد اما در درب های تمام اتوماتیک این کنتاکت در مسیر ورودی درب بازکن تابلوی فرمان قرار می گیرد.  

 

 نکته : در آسانسورهای مجهز به درب نیمه اتوماتیک فتوسل در حین حرکت کار نمی کند

 

کنترل دوپلکس آسانسور

در ساختمان های پرتردد مانند هتل ها ، مراکز فروش ، بیمارستان ها و ... متناسب با حجم جابجایی مسافرین بیش از یک آسانسور نصب شده به بهره برداری می رسد. بدیهی است که وجود بیش از یک آسانسور در یک مجموعه نیاز به کنترل گروهی آنها را ایجاب می کند. روش های متفاوتی برای هماهنگی بین دو دستگاه آسانسور وجود دارد که همگی چه از لحاظ مدارات الکتریکی و چه از لحاظ نرم افزار در تابلوی کنترل انها قرار گرفته در طول سالها هر کدام سال ها هر کدام از این روش ها طراحی و ایجاد شده به استفاده و بهره برداری رسیده و از رده خارج شده است. 

 

 

در تابلوهای کنترل رله ای ، هنگام کار کردن در حالت دوپلکس به تعداد رله ها و پیچیدگی مدار افزوده می شود، اما در تابلوهای کنترل میکروکنترلی همانطور که انتظار می رو یک سخت افزار کوچک به همراه یک نرم افزار بسیار پیچیده در برخی مواقع به کمک هوش مصنوعی وظیفه دوپلکس شدن را به عهده میگیرد. 

سیستم مدیریت ترافیک در آسانسورهای مرتفع، امنیت ورفاه و ذخیره سازی انرژی و همچنین مقصدیابی هوشمندانه و بهبود روز افزون به دلیل استفاده از هوش مصنوعی را به ارمغان می آورد. 

 

 

ویژگی های یک سیستم دوپلکس :

1. جلوگیری از حرکت های مضاعف (حرکت دو کابین برای یک درخواست) 

 

2. بازدهی یک زوج دوپلکس بیشتر از دو آسانسور تکی می باشد. 

 

- کاهش انرژی مصرفی در کل 

 

- کاهش میانگین زمان انتظار مسافر 

 

3. در تعداد شستی های احضار در طبقات صرفه جویی می شود

 

4. همواره دو تابلوی کنترل باید از موقعیت و شرایط یکدیگر باخبر باشندف تا برای ارائه سرویس به یک درخواست مشخص تصمیم گیری کنند که کدام آسانسور سرویس دهد. 

 

5. هرگاه یکی از آسانسورها به دلایلی که در زیر آمده نتوانند سرویس بدهد (از مدار خارج شود) آسانسور دیگر به صورت تکی (سیمپلکس) عمل کرده، به تمامی درخواست ها سرویس می دهد. نکته مهم آن که پس از رفع عیب آسانسور معیوب ، به صورت خودکار دوباره به حالت دوپلکس بازگردد. 

 

- باز ماندن درب برای مدت طولانی :  به عنوان مثال اگر مسافری برای 10 دقیقه مانع بسته شدن درب بشود، این آسانسور از جالت دوپلکس خارج شده ، آسانسور دیگر به صورت تکی عمل خواهد نمود. 

 

- گرم شدن بیش از حد موتور : به گونه ای که حسگر حرارتی آن عمل کند، در این شرایط تا خنک شدن موتور، تمامی درخواست ها را آسانسور دیگر می پذیرد. 

 

- خراب شدن یکی از آسانسورها به هر دلیل موجب می شود که از حالت دوپلکس خارج شوند. 

 

- حالت رویزیون 

 

- خاموش شدن یکی از آسانسورها 

 

مثال : بررسی 3 حالت قرارگیری کابین ها در طبقات و نحوه سرویس دهی انها به  شستی ها ی احضار : 

 

الف - در این حالت آسانسور نزدیک تر که در حالت طبقه سوم ایستاده است احضار را دریافت می کند. 

 

ب - در این حالت اگرچه کابین طبقه سوم به GF نزدیک تر است ولی به علت این که در حال دور شدن از آن می باشد آسانسور دیگر احضار را دریافت می کند. 

 

ج - در شرایط مساوی همواره Master انتخاب می شود. 

 

 

حسگر وزن - اورلود - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

اورلود :

با توجه به اهمیت وزن در سیستمی مانند آسانسور ، همواره لازم است تا تابلوی کنترل از وزن کابین اطلاع کافی داشته باشد، این کار به کمک حسگر وزن امکان پذیر می شود. حسگر وزن مقاومت الکتریکی تابع فشاری است که در یک پل وتستون قرار گرفته از تغییر سطح ولتاژ آن به مقدار تغییر وزن در کابین پی برده می شود. در ضمن معمولا نمایشگرهایی نیز در داخل کابین برای نمایش وضعیت وزن کابین به مسافران نصب میگردد. 

در روشی ساده تر به جای استفاده از حسگر وزن از یک میکروسوئیچ ساد هبا پیچ تنظیم استفاده می شود. این روش به دلیل ماهیت میکروسوئیچ به شکل off/on عمل کرده دارای کارایی کمتری می باشد. 

 

محل نصب اورلود : 

- حسگر وزن را در مکان های مختلفی از آسانسور میتوان نصب نمود، یکی از متداول ترین مکان ها روی سیم بکسل های کابین می باشد. با افزایش وزن کابین سیم بکسل ها کشیده تر  شده فشار  بیشتری به پیچ تنظیم می آورد این مسئله موجب می شود دستگاه نیروی حاصله را اندازه گیری نموده ، وزن کابین محاسبه گردد. 

 

- روش دیگر نصب حسگرها در زیر کابین می باشد. به این ترتیب که معمولا چهار عدد حسگر در چهار نقطه کفکابین از زیر نصب شده، سیم های ان در ترمینال های مربوطه متصل می شود. در این روش در اثر برخورد کابین به ضربه گیر کف چاه ، امکان صدمه رسیدن به آن وجود دارد. 

 

 

- روش دیگر نصب بر روی یوک کابین است. به این ترتیب که روی یوک بالا کابین یک سوراخ ایجاد شده پس از ایجاد دنده داخل ان حسگر به داخل ان پیچیده می شود، با سوار شدن نفرات به داخل کابین یوک به میزان کمی تابیده شده همین تابیدگی کم ، موجب تغییر در حسگر شده وزن تشخیص داده میشود. 

 

- روش دیگر نصب زیر پایه موتور اصلی در موتورخانه است. در این روش نیز حسگر وزن زیر یکی از پایه های شاسی موتور اصلی در موتورخانه قرار می گیرد، با افزایش وزن کابین این حسگر تحت فشار قرار گرفته میزان افزایش وزن را تعیین می کند.

 

نحوه ی عملکرد سیستم اندازه گیری وزن و نحوه تصمیم گیری تابلوی کنترل به کمک یه مثال نشان داده است. با فرض آن که کابین 4 نفره است ، در صورت سوار شدن دو نفر که کمتر از ظرفیت کابین است، رو صفحه داخل کابین ok نشان داده شده ، آسانسور بدون هیچ مشکلی به کار خود ادامه می دهد.  حال فرض کنیم در طبقه ای 2 نفر دیگر هم سوار کابین میشوند. با توجه به این که ظرفیت کابین تکمیل شده است لامپ FULL LOAD روشن میشود در این شرایط دیگر به شستی های طبقات سرویس نداده ، فقط به شستی های داخل کابین سرویس می دهد. 

حال فرض کنید در طبقه ی بعدی یک نفر دیگر به داخل کابین اضافه می شود، به دلیل آن که وزن کابین از حد تعیین شده فراتر می رود رله خروجی حسگر وزن عمل کرده تابلوی کترل از حرکت کابین جلوگیری می کند. 

البته یاد آوری این نمکه لازم است که وزن مسافران هرگز با هم یکسان نبوده برای انجام تنظیمات با پتانسیومترهای موجود بر روی دستگاه به طور عمومی و با سوار کردن افراد مختلف این تنظیمات انجام میشود. طبق استاندارد وزن هر مسافر برابر 75 کیلوگرم در نظر گرفته می شود به طوری که یک کابین 4 نفره باید بر اساس 300 کیلوگرم تنظیم شود. 

قفل و مگنت درب بازکن - شرکت آسانبر کٌرد صنعت

تعریف و عملکرد : 

در یک آسانسور به طور معمول در هر طبقه یک درب وجود دارد که برای سوار یا پیاده شدن مسافر و یا جابجایی بار در نظر گرفته شده است. برای جلوگیری از باز شدن درب طبقه هنگامی که کابین در سر طبقه مورد نظر نیست ، لازم است درب آن طبقه قفل شود. برای این منظور در هر طبقه داخل چارچوب درب نوعی قفل مخصوص تعبیه شده است. این قفل دارای یک بازوی متحرک به نام دسته قفل می باشد، یک کمان فلزی متصل به یک مگنت الکتریکی هم در همان سمت قفل قرار دارد که در کابین نصب شده است. 

 

 

 

 

 

 

با تحریک (برق دار شدن) این مگنت ، کمان فلزی را به سمت خود جذب کرده، در نتیجه با حرکت کابین این کمان هیچ دسته قفلی تماس پیدا نکرده با فاصله کمی از کنار انها عبور می کند. این وسیله به نام مگنت درب باز کن شناخته می شود. اما با توقف کابین در سر یک طبقه چون برق مگنت فوق هم قطه می شود فنرهای موجود کمان را به سمت بیرون هدایت می کنند و باعث می شوند که به دسته قفل فشار آورده زبانه قفل به عقب رفته مسافرین بتوانند به راحتی درب آن طبقه را باز کنند. 

 

برای مطمئن شدن از این که درب همه طبقات بسته شده  است و همچنین قفل همه طبقات نیز افتاده است (بسته شده است) ، یک کنتاکت باز روی هر درب به نام کنتاکت دو شاخ درب بیرون و یک کنتاکت داخل قفل به نام کنتاکت قفل وجود دارد. 

 

لازم به تذکر است که مگنت درب بازکن به دلیل وجود قفل فقط در درب های لولایی و نیمه اتوماتیک کاربرد دارد.  در سیستم های جدید سردرب کابین ، وظیفه مگنت درب بازکن به کمان فلزی مستقلی واگذار شده است که با نیروی موتور سردرب به عقب و جلو میرود.